Hoe hypothyreoïdie te identificeren en te behandelen

Hypothyreoïdie is een van de meest voorkomende endocriene aandoeningen en wordt gekenmerkt door een lage schildklieractiviteit, waardoor het minder hormonen aanmaakt dan nodig is voor het optimaal functioneren van alle lichaamsfuncties. Subklinische hypothyreoïdie treedt op wanneer de persoon normale T4 en hoge TSH heeft, die normaal gesproken geen symptomen veroorzaakt en alleen wordt ontdekt bij een bloedtest.

Deze verandering komt vaker voor bij vrouwen ouder dan 50 jaar, die naaste familieleden hebben met hypothyreoïdie, die al een deel of de hele schildklier hebben verwijderd of die een soort straling op het hoofd of de nek hebben gekregen.

De meest voorkomende oorzaak van hypothyreoïdie is Hashimoto's thyroïditis, een auto-immuunziekte waarbij antilichamen de schildklier beginnen aan te vallen, alsof het schadelijk is voor het lichaam zelf. Begrijp deze ziekte door hier te klikken.

Tekenen en symptomen

Tekenen en symptomen die kunnen duiden op een lage schildklierfunctie, kunnen gedurende een aantal jaren langzaam optreden en kunnen zijn:

• Hoofdpijn, in spieren en gewrichten;
• Krampen;
• Kwetsbare, broze nagels en een ruwe, droge huid;
• Ruwe en droge huid;
• Gezwollen gezicht, ogen, handen en voeten;
• Haaruitval zonder duidelijke oorzaak en dunner, droog en dof haar;
• Hartslag trager dan normaal;
• Tendinitis in de handen of carpaal tunnelsyndroom;
• Vermoeidheid, zwakte of gevoelloosheid;
• Concentratieproblemen, slecht geheugen;
• Spreek langzaam;
• Obstipatie;
• Nervositeit;
• Verminderd gehoor of doofheid;
• Gewichtstoename zonder duidelijke oorzaak;
• Ernstige of schorre stem;

In sommige gevallen kunnen mensen met hypothyreoïdie ook persoonlijkheidsveranderingen, depressie en dementie ervaren.

Mogelijke oorzaken 

De oorzaken van een lage hormoonproductie door de schildklier kunnen verband houden met Hashimoto's thyroïditis, jodiumtekort, een aandoening die bekend staat als struma, die een vergrote schildklier veroorzaakt, behandeling tegen hyperthyreoïdie of gebruik van medicijnen zoals lithiumcarbonaat, amiodaron, propylthiouracil en methimazol.

Mensen die schildkliermedicijnen hebben gebruikt om af te vallen, kunnen ook hypothyreoïdie ontwikkelen, omdat zodra deze hormonen al in de bloedbaan aanwezig zijn, de schildklier de natuurlijke productie kan stoppen of verminderen. Een andere, minder vaak voorkomende oorzaak is infectie met virussen, zoals griep, die ook hypothyreoïdie kan veroorzaken.

Naast deze oorzaken kan hypothyreoïdie ook optreden tijdens de zwangerschap of in de periode na de bevalling, die snel daarna weer normaal wordt. Daarnaast is het belangrijk om te onthouden dat deze ziekte de vruchtbaarheid van de vrouw vermindert, waardoor problemen ontstaan ​​bij het zwanger worden. Zie hier meer.

Hoe weet ik of het hypothyreoïdie is?

Voor de diagnose van hypothyreoïdie is het noodzakelijk om het individu te observeren, aandacht te besteden aan hun symptomen en een TSH-bloedtest uit te voeren, evenals andere zoals: 

• T3;
• Gratis T4 en totaal T4;
• Onderzoek naar antilichamen tegen de schildklier;
• Echografie wanneer knobbeltjes worden opgemerkt tijdens palpatie van de schildklier. Als er knobbeltjes aanwezig zijn, kan de arts ook vragen om een ​​biopsie uit te voeren tijdens de echografie;
• Schildkliermapping.

Kijk hier hoe u zelfonderzoek van de schildklier kunt doen om erachter te komen of u knobbeltjes heeft.

Wie heeft schildkliertesten nodig

Naast mensen met tekenen en symptomen die op hypothyreoïdie kunnen duiden, moeten deze tests ook worden uitgevoerd door:

Hypothyreoïdie kan optreden tijdens de zwangerschap

Deze schildklieraandoening kan optreden tijdens de zwangerschap en duurt slechts een paar maanden nadat de baby is geboren. Dit kan gebeuren omdat in deze levensfase het lichaam van de vrouw haar immuniteit vermindert, zodat het lichaam zelf de baby die zich vormt niet verdrijft, alsof het een virus of bacterie is. Met deze natuurlijke afname van de immuniteit begint de schildklier minder hormonen te produceren, wat kan leiden tot symptomen van hypothyreoïdie.

Het is dus normaal dat de arts tijdens prenatale zorg T3-, T4- en TSH-tests laat uitvoeren om de werking van de schildklier te beoordelen. Het is meestal niet nodig om een ​​behandeling uit te voeren, omdat in minder dan 1 jaar na de bevalling de schildklierwaarden weer normaal kunnen worden. Ontdek wat de risico's zijn van hypothyreoïdie tijdens de zwangerschap door hier te klikken.

Hoe hypothyreoïdie te behandelen

De behandeling van hypothyreoïdie is relatief eenvoudig en dient te worden gedaan door hormoonvervanging door het innemen van synthetische hormonen zoals levothyroxine met het hormoon T4, dat op een lege maag moet worden ingenomen, tenminste 20 minuten voor het ontbijt.

Het is niet nodig om T3-medicijnen te nemen, omdat wanneer u T4 inneemt, het door het lichaam op natuurlijke wijze wordt omgezet in T3.

Zie hoe voeding de schildklierfunctie kan verbeteren in de volgende video.

Voedsel voor problemen met de schildklier

Na 6 weken met het starten van de medicatie kan de arts de symptomen van het individu controleren of een TSH-examen bestellen om te controleren of het nodig is om de dosis van de medicatie aan te passen totdat de hoeveelheid vrije T4 is genormaliseerd. Daarna moeten een of twee keer per jaar tests worden uitgevoerd om de schildklier te evalueren, om te zien of het nodig is om de dosis van de medicatie aan te passen.

In het geval van subklinische hypothyreoïdie, wanneer er geen symptomen zijn, kan de arts het gebruik van medicijnen aanbevelen omdat ze kunnen helpen het risico op cardiovasculaire problemen te verminderen, wat belangrijk kan zijn voor mensen met overgewicht of met een hoog cholesterol of diabetes. Lees meer behandelingsdetails.

Zie ook enkele opties voor huismiddeltjes om de schildklier te reguleren.