Hoe de behandeling met mononucleosis wordt uitgevoerd
Infectieuze mononucleosis wordt veroorzaakt door het virus Epstein-Barr en het wordt voornamelijk overgedragen door speeksel en er is geen specifieke behandeling, aangezien het lichaam het virus elimineert en de ziekte binnen 1 maand verdwijnt. Mononucleosis veroorzaakt echter koorts, hoofdpijn en witachtige plaques in de keel en er kunnen rode plekken op de huid verschijnen, daarom worden sommige medicijnen gebruikt om deze symptomen te verlichten..
Wanneer de symptomen van mononucleosis niet verdwijnen of erg sterk zijn, kan de huisarts of kinderarts corticosteroïden voorschrijven om ontstekingen veroorzaakt door het virus of antivirale middelen die de infectie helpen elimineren te verminderen.
In sommige situaties kan de arts een aantal tests bestellen, zoals echografie om te controleren of de milt is vergroot of bloedonderzoek om te analyseren of het virus volledig uit het lichaam is verwijderd.
Het is ook belangrijk bij de behandeling van mononucleosis om rust te behouden, veel vocht te drinken en een gezond dieet te volgen. De meest geschikte behandelingen voor mononucleosis zijn echter:
Gebruik van medicijnen
Er zijn geen medicijnen die mononucleosis kunnen behandelen, omdat het virus wordt geëlimineerd door de eigen afweer van het lichaam. Omdat mononucleosis echter ongemakkelijke symptomen kan veroorzaken, zoals koorts, hoofdpijn, keelpijn of ernstige vermoeidheid, kan de huisarts pijnstillers en ontstekingsremmende medicijnen aanbevelen, zoals paracetamol, ibuprofen en aspirine.
In sommige gevallen kan tegelijkertijd met mononucleosis enige bacteriële infectie in de keel optreden en alleen in deze situaties wordt het antibioticum aanbevolen.
Antivirale middelen, zoals bijvoorbeeld aciclovir en ganciclovir, kunnen de hoeveelheid virussen in het lichaam helpen verminderen. Ze worden echter niet altijd geadviseerd en worden alleen aangegeven in gevallen waarin de afweer van het lichaam is aangetast en de symptomen zeer sterk zijn.
Corticosteroïden kunnen door de arts worden voorgeschreven, vooral als de keel erg ontstoken is en de koorts niet weggaat, dat wil zeggen dat ze niet in alle situaties mogen worden gebruikt.
Behandeling voor mononucleosis bij kinderen is praktisch hetzelfde als behandeling bij volwassenen, behalve het gebruik van aspiratie, omdat het het syndroom van Reye kan veroorzaken, waarbij ontsteking van de hersenen en ophoping van vet in de lever optreedt. Het belangrijkste is om het kind voldoende vocht te geven om uitdroging te voorkomen.
Natuurlijke behandelingsmogelijkheden
Enkele aanbevelingen zijn aangewezen om de symptomen van mononucleosis te verbeteren, zoals:
- Rust: het is belangrijk om te rusten, vooral bij koorts en spierpijn;
- Gorgelen met water en zout: helpt pijn en ontsteking in de keel te verminderen;
- Drink veel water: het is belangrijk om de hydratatie te behouden om het herstel te vergemakkelijken;
- Vermijd fysieke activiteit: omdat fysieke activiteiten ervoor kunnen zorgen dat de milt scheurt.
Om het virus niet op andere mensen over te dragen, is het belangrijk om uw handen meerdere keren per dag te wassen, naast het delen van voorwerpen die besmet zijn met speeksel, zoals bestek en glazen.
Andere stoffen, zoals echinacea, kunnen worden gebruikt om de behandeling van mononucleosis te ondersteunen, voornamelijk vanwege het ontstekingsremmende en pijnstillende effect dat ze hebben. Het is echter noodzakelijk om de aanbevelingen van de arts op te volgen voordat u een natuurlijke stof gebruikt. Lees meer over huismiddeltjes voor mononucleosis.
Tekenen van verbetering
Tekenen van verbetering bij mononucleosis zijn onder meer afname en verdwijning van koorts, verlichting van keelpijn en hoofdpijn, afname en verdwijning van zwelling van de tong, verdwijning van witachtige plaques in de mond en keel en rode vlekken op het lichaam.
Tekenen van verslechtering
Tekenen van verergering van mononucleosis zijn onder meer ernstige buikpijn, vergroot nekwater, verhoogde ontsteking en keelpijn en verhoogde koorts.
Wanneer de persoon tekenen van verslechtering vertoont, kan het nodig zijn om in het ziekenhuis te worden opgenomen om de medicijnen via de ader te krijgen, dus het is belangrijk om de arts te informeren als er hevige buikpijn is of als de symptomen na 1 maand verergeren.
