Hoe huidleishmaniasis te identificeren en te behandelen

Human cutane leishmaniasis is een infectieziekte die zich over de hele wereld verspreidt, veroorzaakt door infectie met de protozoa Leishmania, dat veroorzaakt pijnloze wonden op de huid en slijmvliezen van het lichaam.

In Brazilië wordt Amerikaanse cutane leishmaniasis, in de volksmond bekend als "bauru ulcer" of "wilde wond", overgebracht door muggen van het geslacht Lutzomyia, bekend als stro-muggen, en behandeling wordt uitgevoerd onder begeleiding van een dermatoloog, en het gebruik van injecteerbare medicijnen, bekend als pentavalente antimonials, kan nodig zijn..

De manier om de ziekte op te lopen is door de muggenbeet, die besmet is door Leishmania na het bijten van mensen of dieren met de ziekte, voornamelijk honden, katten en muizen, en daarom is de ziekte niet besmettelijk en vindt er geen overdracht van persoon op persoon plaats. Muggen leven meestal in warme, vochtige en donkere omgevingen, vooral in bossen of achtertuinen met ophoping van organisch afval. 

Belangrijkste symptomen

De belangrijkste presentatievormen van cutane leishmaniasis zijn:

1. Cutane leishmaniasis

Cutane leishmaniasis is de meest voorkomende vorm van de ziekte en veroorzaakt meestal de ontwikkeling van een wond, die:

• Het begint als een klein brokje op de plek van de muggenbeet;
• Evolueert in een paar weken of maanden tot een pijnloze open wond;
• Geneest langzaam zonder behandeling tussen 2 en 15 maanden;
• Lymfeklieren kunnen opgezwollen en pijnlijk zijn.

De laesie meet van enkele millimeters tot enkele centimeters, heeft een geharde consistentie met opstaande randen en een roodachtige bodem die afscheidingen kan bevatten. Wanneer er een bijbehorende bacteriële infectie is, kan dit lokale pijn veroorzaken en een etterende afscheiding veroorzaken.

Naast de traditionele gelokaliseerde wond, kan de vorm van presentatie van de laesies variëren, afhankelijk van het type protozoa dat verantwoordelijk is en de immuniteit van de persoon, en kan het ook verschijnen als knobbeltjes die door het lichaam worden verspreid of infiltraties in de huid, bijvoorbeeld. 

2. Slijm of mucocutane leishmaniasis

Het komt vaker voor, meestal na de klassieke huidlaesie, en wordt gekenmerkt door destructieve laesies in het slijmvlies van de bovenste luchtwegen, zoals neus, orofarynx, gehemelte, lippen, tong, strottenhoofd en, moeilijker, luchtpijp en bovenste deel van de longen.

In het slijmvlies kunnen roodheid, zwelling, infiltratie en ulceratie worden waargenomen en als er een secundaire infectie door bacteriën is, kunnen de laesies zich presenteren met etterende afscheiding en korsten. Bovendien kan er in het slijmvlies van de neus perforatie of zelfs vernietiging van het kraakbeenachtige septum zijn en, in de mond, kan er een perforatie van het zachte gehemelte zijn..

Hoe de diagnose te bevestigen

In de meeste gevallen kan de arts cutane leishmaniasis alleen diagnosticeren door de laesies te observeren en de patiënt te melden, vooral wanneer de patiënt leeft of in door de parasiet aangetaste gebieden is geweest. De ziekte kan echter ook worden verward met andere problemen zoals huidtuberculose, schimmelinfecties of lepra, bijvoorbeeld.

Het kan dus ook nodig zijn om een ​​diagnostische test uit te voeren waarvoor er enkele opties zijn, zoals reactieve huidtest voor leishmaniasis, Montenegro's intradermoreactie genoemd, onderzoek van de laesieaspiratie of biopsie, om de parasiet te identificeren, of de bloedonderzoek, ELISA of PCR.

Het is belangrijk om te onthouden dat leishmaniasis zich ook kan voordoen in de meest ernstige vorm, namelijk visceraal, ook wel bekend als kala azar. Deze ziekte ontwikkelt zich heel anders dan cutane leishmaniasis en verspreidt zich door de bloedbaan. Begrijp hoe u viscerale leishmaniasis kunt identificeren. 

Hoe de behandeling wordt gedaan

Laesies van cutane leishmaniasis genezen gewoonlijk zonder dat behandeling nodig is. Echter, in het geval van wonden die groter worden, erg groot zijn, zich vermenigvuldigen of zich op het gezicht, handen en gewrichten bevinden, kan het worden aanbevolen om de behandeling te doen met remedies, zoals crèmes en injecties, begeleid door dermatologen. 

De eerste keuze voor de behandeling van leishmaniasis zijn vijfwaardige antimonials, die in Brazilië worden vertegenwoordigd door N-methylglucamine-antimoniate of Glucantime, gemaakt in dagelijkse, intramusculaire of veneuze doses, gedurende 20 tot 30 dagen.. 

Als de wonden tijdens het genezingsproces geïnfecteerd raken, kan het ook raadzaam zijn om voor betere zorg te worden behandeld door een verpleegkundige en om te voorkomen dat de wond erger wordt..

Bovendien kunnen na genezing littekens op de huid achterblijven en esthetische veranderingen veroorzaken. Daarom kan het nodig zijn om psychologische counseling te doen of om plastische chirurgie te gebruiken om bijvoorbeeld veranderingen in het gezicht te behandelen.

Hoe te voorkomen

Om te voorkomen dat muggen leishmaniasis overdragen, is het belangrijk om te investeren in individuele en collectieve attitudes zoals:

• Gebruik insectenwerende middelen wanneer u zich in een omgeving bevindt waar de stromug aanwezig is, en vermijd blootstelling in tijden van hoge muggenintensiteit;
• Gebruik fijnmazige muskietennetten en plaats horren op deuren en ramen;
• Houd het land en de nabijgelegen tuinen schoon, verwijder puin en vuil en snoei bomen om de luchtvochtigheid te verminderen die het broeden van de mug vergemakkelijkt;
• Vermijd organisch afval in de bodem om geen dieren aan te trekken, zoals ratten, die de ziekte kunnen bevatten;
• Houd huisdieren 's nachts het huis uit om de aantrekkingskracht van muggen voor deze omgeving te verminderen;
• Bouw geen huizen op minder dan 4000 of 500 meter van het bos.

Daarnaast is het bij aanwezigheid van wonden die niet gemakkelijk genezen en die op deze ziekte kunnen duiden, belangrijk om in het gezondheidscentrum zorg te zoeken zodat de oorzaken en de juiste behandeling sneller worden achterhaald..