Hoe Erysipelas te behandelen

De behandeling van erysipelas kan worden uitgevoerd met antibiotica in de vorm van door de arts voorgeschreven pillen, siropen of injecties, gedurende ongeveer 10 tot 14 dagen, naast zorg zoals rust en verhoging van de aangedane ledemaat om de regio te helpen leeglopen.

Als erysipelas niet ernstig is, kan de behandeling thuis worden gedaan, maar er zijn situaties waarin ziekenhuisopname noodzakelijk is met antibiotica die rechtstreeks op de ader worden aangebracht, zoals bij zeer grote laesies of die gevoelige gebieden aantasten, zoals het gezicht, bijvoorbeeld. 

Erysipelas is een infectie van de huid die rode, ontstoken en pijnlijke laesies veroorzaakt die blaren en paarsachtige gebieden kunnen ontwikkelen, meestal veroorzaakt door een bacterie genaamd Streptcoccus pyogenes. Ondanks dat ze vaker voorkomen bij mensen ouder dan 50 jaar en zwaarlijvig, kunnen erysipelas iedereen treffen, vooral als er een chronische zwelling is of als er huidwonden zijn. Lees meer over de oorzaken en hoe u erysipelas kunt identificeren. 

Antibiotica voor Erysipelas

De behandeling voor erysipelas duurt ongeveer 10 tot 14 dagen en antibiotica die door de arts kunnen worden voorgeschreven, zijn onder meer:

• Penicillines;
• Amoxicilline;
• Cefazolin;
• Cephalexin;
• Ceftriaxon;
• Oxacilline.

Voor degenen die allergisch zijn voor penicilline, kan de arts andere opties aangeven, zoals erytromycine, clarithromycine of clindamycine..

Het is erg belangrijk om de behandeling strikt te volgen om complicaties, zoals chronisch lymfoedeem of terugkerende erysipelas, te voorkomen..

Zalf voor erysipelas

In het geval van bulleuze erysipelas, waarbij een vochtige laesie wordt gevormd, met bubbels en transparante inhoud, kan lokale antimicrobiële behandeling, zoals 2% fusidinezuur of 1% argisch sulfadiazine, worden geassocieerd met.

Wanneer het nodig is om in het ziekenhuis te blijven

Er zijn situaties die ernstiger kunnen worden en een risico vormen voor de gezondheid van de persoon, en in deze gevallen wordt aanbevolen dat de patiënt in het ziekenhuis blijft, met het gebruik van antibiotica in de ader en zorgvuldiger toezicht. De situaties die ziekenhuisopname aangeven zijn:

• Ouderen;
• Aanwezigheid van ernstig letsel, met blaren, gebieden met necrose, bloeding of verlies van gevoel;
• Aanwezigheid van tekenen en symptomen die de ernst van de ziekte aangeven, zoals bloeddrukdaling, mentale verwarring, opwinding of afname van de hoeveelheid urine;
• Aanwezigheid van andere ernstige ziekten, zoals hartfalen, verminderde immuniteit, gedecompenseerde diabetes, leverfalen of vergevorderde longziekten, bijvoorbeeld.

In deze gevallen zijn antibiotica aangewezen die in de ader kunnen worden aangebracht en, in sommige gevallen, met een grotere potentie, zoals bijvoorbeeld Cefazolin, Teicoplanina of Vancomicina, die door de arts worden aangegeven afhankelijk van de behoefte van elke patiënt.

Opties voor thuisbehandeling

Tijdens de behandeling van erysipelas zijn sommige houdingen die kunnen helpen bij het herstel, onder meer een verblijf bij de aangedane ledemaat verhoogd, wat veneuze terugkeer vergemakkelijkt en zwelling vermindert.

Het wordt ook aanbevolen om tijdens het herstel in rust te blijven, goed gehydrateerd te blijven en de randen van de laesie schoon en droog te houden. Zelfgemaakte zalven of andere stoffen die niet door de arts zijn aangegeven, moeten in de regio worden vermeden, omdat ze de behandeling kunnen belemmeren en de verwonding zelfs kunnen verergeren.

Hoe Erysipelas te voorkomen

Om erysipelas te voorkomen, is het noodzakelijk om aandoeningen die uw risico verhogen te verminderen of te behandelen, zoals afvallen bij obesitas en het behandelen van ziekten die chronische zwelling van de ledematen veroorzaken, zoals hartfalen of veneuze insufficiëntie. Als huidwonden verschijnen, houd ze dan schoon en droog om besmetting met bacteriën te voorkomen. 

Voor mensen met herhaaldelijk optredende erysipelas kan de arts het gebruik van antibiotica aanbevelen om nieuwe infecties te voorkomen, bijvoorbeeld met penicilline of erytromycine.