Hoe is het herstel van de sleutelbeenbreuk

Herstel van een sleutelbeenfractuur vereist geduld en fysiotherapie voor een breed herstel van schouderbewegingen, maar het is mogelijk om binnen 2-3 maanden volledig te herstellen. 

De fractuur van het sleutelbeen veroorzaakt veel pijn bij het bewegen van de aangedane arm, zwelling en zelfs vervorming op de plaats van het sleutelbeen, in sommige gevallen. Over het algemeen komt fractuur van het sleutelbeen vaker voor bij atleten, vooral fietsers, maar het kan op elke leeftijd optreden als gevolg van vallen op de schouder of als gevolg van een directe slag op het sleutelbeen, bijvoorbeeld.

Behandeling voor fractuur van het sleutelbeen hangt af van het type fractuur, maar wordt meestal gedaan door de arm te immobiliseren met een spalk, om de stabiliteit van het sleutelbeen te behouden. Bovendien komt fractuur in het sleutelbeen ook veel voor bij de baby kort na de geboorte, maar het vereist geen speciale immobilisatie, omdat de fractuur zichzelf geneest. Zie hoe u voor de baby moet zorgen: hoe de fractuur van het sleutelbeen bij de baby te behandelen.

De soorten fracturen in het sleutelbeen kunnen zijn:

• Fijngemaakt: waar het in verschillende stukken breekt, waarvoor een operatie nodig is;
• Transversaal: gemakkelijker te consolideren, waardoor alleen immobilisatie nodig is; 
• Schuin: afhankelijk van de hoek kan een operatie nodig zijn.

Volgens het gebied waar de fractuur is opgetreden, kan het gebied worden geclassificeerd als: mediaal, midden of lateraal derde, waarbij het middelste derde deel meer dan 70% van de claviculaire fracturen vertegenwoordigt, omdat het een gebied is waar het bot dunner is en blijft meer onbeschermd, omdat het niet bedekt is met spieren. 

Om te weten welk type fractuur de persoon heeft gehad om te beslissen welke behandeling het meest wordt aanbevolen, wordt het altijd aanbevolen om radiografie uit te voeren in 2 verschillende posities, anteroposterieur (frontaal) en lateraal. 

Behandeling voor sleutelbeenfractuur

Behandeling voor sleutelbeenfractuur wordt meestal gedaan door de arm te immobiliseren met een immobilisatie-slinger, bijvoorbeeld op 8 geplaatst, om het sleutelbeen op de juiste plaats te laten blijven, waardoor de botgenezing wordt versneld. De immobilisatie moet voor volwassenen ongeveer 4-5 weken worden aangehouden, of voor kinderen tot 2 maanden. 

In de meest ernstige gevallen is een operatie nodig om kleine metalen stabilisatoren op het bot te plaatsen om de kleine stukjes bot te fixeren en volledig herstel mogelijk te maken. Sommige situaties die wijzen op de noodzaak van een operatie zijn botafwijking, botverkorting van meer dan 2 cm tussen botfragmenten, in het geval van open fracturen, evenals het risico op beschadiging van zenuwen of slagaders. Ondanks de complexiteit van de operatie, is het herstel na de operatie sneller dan bij het gebruik van startonderbrekers. 

Hoewel de hersteltijd van persoon tot persoon kan verschillen, kan het nodig zijn om gedurende 8-12 weken fysiotherapiesessies te doen om de normale bewegingen van de aangedane arm te herstellen. 

Breuk in het sleutelbeen laat restverschijnselen achter?

Een fractuur in het sleutelbeen kan enkele gevolgen hebben, zoals zenuwbeschadiging, het verschijnen van een eelt op het bot of vertraagde genezing, wat kan worden vermeden wanneer het bot op de juiste manier geïmmobiliseerd is, dus enkele tips voor een goed herstel zijn onder meer:

• Vermijd activiteiten die uw arm kunnen bewegen voor 4 weken, zoals fietsen of hardlopen;
• Rijd de eerste 3 weken niet;
• Gebruik altijd armimmobilisatie aanbevolen door de orthopedist, vooral overdag;
• Slapen op je rug met immobilisatie, indien mogelijk, of slapen met je arm langs je lichaam en ondersteund door kussens;
• Draag wijdere kleding gemakkelijk te dragen, evenals kaartloze schoenen.

Om de pijn tijdens het herstel te verminderen, kan de arts bovendien pijnstillers voorschrijven, zoals paracetamol of natriumdipyron, die moet worden gebruikt bij hevige pijn..

Fysiotherapie voor claviculaire fracturen

Revalidatie varieert sterk afhankelijk van de symptomen die het individu vertoont, maar de doelen van fysiotherapeutische behandeling zijn onder meer het verminderen van pijn, het bevorderen van normale schouderbewegingen, zonder pijn, het versterken van de spieren totdat de persoon zijn activiteiten kan uitvoeren routine en werk normaal.

Hiervoor moet de fysiotherapeut evalueren of de regio is geconsolideerd, of er pijn is, wat de bewegingsbeperking is en de moeilijkheden die de persoon vertoont, en vervolgens de noodzakelijke behandeling aangeven. 

In eerste instantie kan tijdens de eerste fysiotherapiesessies het gebruik van ijspakkingen geïndiceerd zijn om pijn en zwelling te verminderen, en kan apparatuur zoals echografie en spanning worden gebruikt. Oefeningen zijn aangegeven vanaf het begin van de behandeling, en het is beter om in deze eerste fase het revalidatieprogramma te starten met slinger- en draaibewegingen. Na ongeveer 8-10 weken kunnen oefeningen met katrol, elastische band en gewichten ook worden gebruikt om de arm- en schouderspieren te versterken.. 

Meestal worden na 12 weken zwaardere oefeningen, diagonale kabatoefeningen en proprioceptieve training voor de schouder tot ontslag aanbevolen. Bekijk enkele proprioceptie-oefeningen voor de schouder.