Wat is de triggervinger en hoe te behandelen
De trekkervinger, ook bekend als de getriggerde vinger of stenoserende tenosynovitis, is een ontsteking van de pees die verantwoordelijk is voor het buigen van de vinger, waardoor de aangedane vinger altijd wordt gebogen, zelfs wanneer hij probeert te openen, wat ernstige pijn in de hand veroorzaakt.
Bovendien kan chronische ontsteking van de pees ook de vorming van een knobbel aan de basis van de vinger veroorzaken, die verantwoordelijk is voor een klik, vergelijkbaar met een trigger, tijdens het sluiten en openen van de vinger, zoals weergegeven in de afbeelding.
De triggervinger is meestal te genezen met behulp van fysiotherapie-oefeningen, maar in ernstigere gevallen kan een operatie nodig zijn..
Belangrijkste symptomen
Symptomen van de triggervinger kunnen zijn:
- Pijn aan de basis van de vingers of de handpalm;
- Zwelling van de vinger;
- Vingerharden;
- Gebogen vinger die, wanneer hij probeert uit te rekken, een pijnlijke klik produceert als een trigger.
Over het algemeen zijn deze symptomen 's ochtends intenser vanwege inactiviteit en verhoogde zwelling die meestal' s nachts kan optreden.
De duim, middelvinger en ring zijn de vingers die het meest worden aangetast, maar ontsteking kan bij elke vinger optreden, vooral bij vrouwen van middelbare leeftijd..
Hoe de behandeling wordt gedaan
In milde gevallen wordt de trekkervinger behandeld door middel van fysiotherapie, met oefeningen en massages, die de spieren versterken die verantwoordelijk zijn voor het strekken van de hand en vingers, de mobiliteit behouden en zwelling en pijn verlichten. Hier leest u hoe u enkele van deze oefeningen kunt doen.
Andere behandelingsmaatregelen omvatten echter:
- Rust 7 tot 10 dagen, het vermijden van repetitieve handmatige activiteiten die inspanning vergen;
- Gebruik je eigen spalk voor een paar weken houdt het de vinger altijd recht;
- Breng warme kompressen aan of lokale hitte met warm water, vooral 's ochtends, om pijn te verlichten;
- Gebruik ijs gedurende 5 tot 8 minuten ter plaatse om zwelling gedurende de dag te verlichten;
- Ontstekingsremmende zalven strijken met Diclofenac, bijvoorbeeld om ontstekingen en pijn te verminderen.
In ernstige gevallen, waarbij de pijn zeer intens is en fysiotherapie moeilijk wordt, kan de orthopedist een injectie met cortison direct op de knobbel aanbrengen. Deze procedure is eenvoudig en snel en is bedoeld om de symptomen, vooral pijn, te verlichten. Het kan echter nodig zijn om de procedure te herhalen en het wordt niet aangeraden om deze vaak te gebruiken omdat verzwakking van de pees en het risico op scheuren of infectie kan optreden..
Wanneer een operatie nodig is
Triggervingerchirurgie wordt uitgevoerd wanneer andere vormen van behandeling niet werken, met een kleine snee in de palm van de hand waardoor de arts het initiële deel van de peeshuls kan verwijden of loslaten.
Over het algemeen wordt dit type operatie onder algehele anesthesie in het ziekenhuis uitgevoerd en daarom kan het, hoewel het een eenvoudige operatie is en met een laag risico op complicaties, noodzakelijk zijn om in het ziekenhuis te overnachten om ervoor te zorgen dat het effect van de anesthesie volledig verdwijnt. Daarna is het herstel vrij snel en kunt u binnen 1 tot 2 weken weer lichte activiteiten met uw hand uitvoeren, volgens de begeleiding van de orthopedist.
Mogelijke oorzaken
De meest voorkomende oorzaken voor het verschijnen van de triggerfinger zijn:
- Herhalende activiteiten uitvoeren met uw handen;
- Ongecontroleerde diabetes;
- Reumatische problemen.
In de meeste gevallen is de oorzaak echter onbekend en wordt de diagnose gesteld door de hand te observeren en aanvullende tests uit te voeren, zoals echografie of magnetische resonantiebeeldvorming..
Aangeboren trigger-vinger
De triggervinger bij een baby kan optreden als gevolg van aangeboren of traumatische factoren en als deze niet goed wordt behandeld, kunnen er ernstige misvormingen optreden als gevolg van de onvolwassenheid van de botten van het kind.
De behandeling voor deze gevallen kan worden gedaan met fysiotherapie, massage en chirurgie nadat het kind 1 jaar oud is. Sommige artsen geven er de voorkeur aan om de operatie meteen uit te voeren, terwijl anderen de voorkeur geven aan andere vormen van behandeling en alleen na een operatie. Een operatie is echter verplicht wanneer beweging wordt geblokkeerd.
