Elektromyografie, waarvoor het dient en hoe het plaatsvindt

Elektromyografie (EMG) is een fase van een onderzoek genaamd elektroneurografie, dat de aanwezigheid aantoont van verwondingen die zenuwen en spieren aantasten, hoe het kan optreden bij ziekten, bijvoorbeeld amyotrofe laterale sclerose, diabetische neuropathie, carpaal tunnelsyndroom en het syndroom van guillain-barré. Het is een examen dat er veel toe doet, omdat de arts helpt de diagnose te bevestigen en de beste behandeling te plannen.

Deze examens kunnen de geleiding van een elektrische impuls in een zenuw registreren en de activiteit van de spier tijdens een bepaalde beweging evalueren, en in het algemeen worden ze geëvalueerd in de onderste of bovenste ledematen als benen of armen.

Hoe het examen plaatsvindt

Hiervoor vindt het examen plaats in een van de stappen:

Elektronurografie: van waaruit kleine sensoren strategisch op de vloer worden geplaatst om bepaalde spieren of zenuwen te evalueren, en kleine elektrische prikkels worden zo gestuurd dat er activiteit wordt geproduceerd in deze zenuwen en spieren, die door het apparaat worden opgevangen. Deze fase kan een ongemak veroorzaken dat lijkt op een kleine klap, maar het is mogelijk;
Elektromyografie: een elektrode in de vorm van een plug steekt in de spier om de spier direct te bereiken, om de activiteit direct te evalueren. Voor hem, als een patiënt mij vraagt om enkele bewegende delen te markeren, detecteert de elektrode de tekenen. Als u in dit stadium pijn voelt tijdens het inbrengen van water, kunt u tijdens het examen een ziekte ervaren die draaglijk is.

Dit onderzoek wordt uitgevoerd door de arts en is beschikbaar in zowel openbare ziekenhuizen als privéklinieken.

Om elektromyografie te dienen

Elektromyografie wordt gebruikt om bepaalde ziekten te diagnosticeren die verband houden met zenuwimpulsen of spieractiviteit. Het doel is om de juiste behandeling voor elektromyografische verandering vast te stellen. In sommige gevallen kan het ook nuttig zijn om de evolutie van de ziekte te evalueren .

Het elektromyogram wordt niet beschouwd als een standaard voor de diagnose van zenuw- en spieraandoeningen, maar het resultaat wordt geïnterpreteerd volgens de klinische geschiedenis en het resultaat van neurologische onderzoeken van de patiënt.

Ziekten die dit probleem detecteren

Het elektromyografie-examen bestudeert het functioneren van zenuwen en spieren en kan veranderen in situaties zoals:

Polyneuropathie veroorzaakt door diabetes of een ontstekingsziekte;
Progressieve spieratrofie;
Schijfhernia of andere radiculopathieën, die laesies in de zenuwen van de columna veroorzaken. Weet wat radiculopathie is en wat de oorzaken zijn.
Carpian tunnel syndroom. Kijk hoe je hem kunt identificeren;
Verlamming van het gezicht;
Amyotrofe laterale sclerose;
Poliomyelitis;
Veranderingen in kracht of gevoeligheid veroorzaakt door een trauma of slag;
Spierziekten zoals myopathieën of spierdystrofieën.

Met de resultaten die tijdens het onderzoek zijn verkregen, kan de arts de diagnose bevestigen, de beste behandeling aangeven en in sommige gevallen de evolutie van de ziekte volgen..

Voorbereiding op het examen

Voor het uitvoeren van elektromyografie wordt aanbevolen om naar de plaats van het goed onderzochte onderzoek te gaan en de uitgeholde kleding te nemen, die gemakkelijk te verwijderen is omdat de korte broek ontbreekt. U mag 24 uur voor het examen geen vochtinbrengende crèmes gebruiken, omdat deze cosmetica de hechting van de elektrode kunnen belemmeren..

Het is belangrijk om de arts te informeren als u een medicijn gebruikt, aangezien sommige mensen, zoals anticoagulantia, de contra-indicatie van het onderzoek kunnen verstoren, een pacemaker hebben of lijden aan bloedaandoeningen, zoals hemofilie. Bovendien moet eraan worden herinnerd dat elektromyografie aan beide zijden (zowel benen als armen) moet worden uitgevoerd, omdat het belangrijk is om de gevonden veranderingen tussen de aangetaste kant en de gezonde kant te vergelijken..

Er zijn geen blijvende effecten na het examen, dus het is mogelijk om terug te keren naar dagelijkse activiteiten.

Contra-indicaties

Elektromyografie vormt geen enkel risico voor de gezondheid, maar mag niet worden uitgevoerd bij mensen met pacemakers die anticoagulantia gebruiken, zoals bijvoorbeeld Warfarin, Marevan of Rivaroxaban. In deze gevallen, als u de arts moet informeren, zal hij de situatie beoordelen en aangeven welk type behandeling kan worden uitgevoerd..

Er zijn enkele absolute contra-indicaties voor het uitvoeren van het onderzoek, zoals: in samenwerking met de patiënt voor het uitvoeren van het onderzoek, de afwijzing van de patiënt voor zijn prestaties en de aanwezigheid van verwondingen op de plaats waar de prueba zal zijn.

Risicovolle berichten

Elektromyografie is in de meeste gevallen veilig, maar er kunnen zich situaties voordoen waarin de procedure risico's kan inhouden, zoals:

Patiënten die worden behandeld met anticoagulantia;
Bloedziekten, zoals hemofilie en veranderingen van bloedplaatjes;
Ziekten die het immuunsysteem verzwakken, zoals aids, diabetes en auto-immuunziekten;
Persona's met pacemakers;
Actieve infectieuze laesies waar de ziekte zal plaatsvinden.

Om deze reden is het belangrijk om, naast het gebruik van medicijnen, om de kans op complicaties te verkleinen, te communiceren met de arts in het geval dat er sprake is van een risico waarbij het risico wordt overwogen..