Wat zijn urinecilinders, hoe worden ze gevormd en de belangrijkste typen

Cilinders zijn uitsluitend in de nieren gevormde structuren die niet vaak in de urine van gezonde mensen worden aangetroffen. Dus wanneer cilinders worden waargenomen bij de urinetest, kan dit een indicatie zijn dat er een verandering in de nieren is, of het nu infectie, ontsteking of vernietiging van nierstructuren is..

De aanwezigheid van cilinders wordt geverifieerd door urineonderzoek, EAS of type I urineonderzoek, waarbij door middel van microscopisch onderzoek de cilinders kunnen worden geobserveerd. Wanneer de aanwezigheid van cilinders wordt geverifieerd, worden normaal gesproken ook andere aspecten van het onderzoek gewijzigd, zoals bijvoorbeeld leukocyten, aantal epitheelcellen en erytrocyten. Kijk hoe u de urinetest begrijpt.

Hoe cilinders worden gevormd

De cilinders worden gevormd in de distaal verwrongen buis en het verzamelkanaal, structuren die verband houden met de vorming en eliminatie van urine. Een van de belangrijkste bestanddelen van de cilinders is het Tamm-Horsfall-eiwit, een eiwit dat wordt uitgescheiden door het tubulaire nierepitheel en dat op natuurlijke wijze wordt geëlimineerd in de urine.

Bij een grotere eliminatie van eiwitten als gevolg van stress, uitgebreide fysieke activiteit of nierproblemen, blijven eiwitten aan elkaar plakken tot een solide structuur, de cilinders, wordt gevormd. Ook tijdens het vormingsproces is het mogelijk dat de elementen die aanwezig zijn in het buisvormige filtraat (dat later urine wordt genoemd) ook worden opgenomen, zoals bijvoorbeeld epitheelcellen, bacteriën, pigmenten, rode bloedcellen en leukocyten..

Na de vorming van cilinders komen de samenstellende eiwitten los van het tubulaire epitheel en worden via de urine uitgescheiden.

Soorten cilinders

De cilinders kunnen worden geclassificeerd op basis van de plaats van vorming en onderdelen, waarvan de belangrijkste zijn:

Hyaline: Dit type cilinder komt het meest voor en wordt in feite gevormd door het Tamm-Horsfall-eiwit. Wanneer er maximaal 2 hyaline cilinders in de urine worden aangetroffen, wordt dit normaal als normaal beschouwd en kan het gebeuren als gevolg van de beoefening van uitgebreide fysieke activiteiten, uitdroging, overmatige hitte of stress. Als er echter meerdere hyaline-cilinders worden gezien, kan dit indicatief zijn voor bijvoorbeeld glomerulonefritis, pyelonefritis of chronische nierziekte;
Hemmatisch: Dit type cilinder wordt, naast het Tamm-Horsfall-eiwit, gevormd door rode bloedcellen en is meestal indicatief voor schade aan een structuur van de nefron, de functionele eenheid van de nieren die verantwoordelijk is voor de productie van urine. Het is gebruikelijk dat het naast de cilinders bij urineonderzoek de aanwezigheid van eiwitten en talrijke rode bloedcellen kan aangeven. Naast indicatief voor nierproblemen, kunnen hematische cilinders ook voorkomen in de urinetest van gezonde mensen na het beoefenen van contactsporten;
Leukocyten: Het wordt voornamelijk gevormd door leukocyten en de aanwezigheid ervan is meestal indicatief voor infectie of ontsteking van de nefron, en wordt over het algemeen geassocieerd met pyelonefritis en acute interstitiële nefritis, wat een niet-bacteriële ontsteking van de nefron is. Hoewel de leukocytcilinder indicatief is voor pyelonefritis, mag de aanwezigheid van deze structuur niet worden beschouwd als een enkel diagnostisch criterium, en het is belangrijk om andere parameters van het onderzoek te evalueren;
Bacterieel: De bacteriële cilinder is moeilijk te zien, maar komt vaak voor bij pyelonefritis en wordt gevormd door bacteriën die zijn gekoppeld aan het Tamm-Horsfall-eiwit;
Epitheliale cellen: De aanwezigheid van epitheelcelcilinders in de urine duidt meestal op een voortschrijdende vernietiging van de niertubulus, maar kan ook worden geassocieerd met door geneesmiddelen veroorzaakte toxiciteit, blootstelling aan zware metalen en virale infecties.

Daarnaast zijn er ook granulaire, hersen- en vetcilinders, de laatste worden gevormd door vetcellen en worden over het algemeen geassocieerd met nefrotisch syndroom en diabetes mellitus. Het is belangrijk dat het resultaat van de urinetest door de arts wordt beoordeeld, vooral als het rapport de aanwezigheid van cilinders aangeeft. Zo kan de arts de oorzaak van de cilinder onderzoeken en de meest geschikte behandeling starten.