Waarvoor dient het bloedbeeld en hoe moet het worden geïnterpreteerd
Het volledige bloedbeeld is de bloedtest die de cellen waaruit het bloed bestaat, evalueert, zoals leukocyten, bekend als witte bloedcellen, rode bloedcellen, ook wel rode bloedcellen of erytrocyten genoemd, en bloedplaatjes.
Het deel van het bloedbeeld dat overeenkomt met de analyse van de rode bloedcellen, wordt het erytrogram genoemd, dat naast de hoeveelheid bloedcellen ook informatie geeft over de kwaliteit van de rode bloedcellen, en aangeeft of ze de juiste grootte hebben of met de aanbevolen hoeveelheden hemoglobine erin, de wat bijvoorbeeld helpt om oorzaken van bloedarmoede te verduidelijken. Deze informatie wordt geleverd door hematimetrische indices, namelijk HCM, VCM, CHCM en RDW.
Vasten is niet nodig voor het verzamelen ervan, maar het wordt aanbevolen om 24 uur voor het examen geen fysieke activiteit uit te oefenen en 48 uur te blijven zonder enige vorm van alcoholische drank te drinken, omdat dit het resultaat kan veranderen.
Waar is het voor
Het bloedbeeld wordt gebruikt om de diagnose te ondersteunen en de evolutie te volgen van ziekten die veranderingen in het bloed veroorzaken, zoals:
- Anemias;
- Beenmergaandoeningen;
- Bacteriële, schimmel- of virale infecties;
- Ontstekingen;
- Kanker, vooral leukemieën of lymfomen;
- Veranderingen in bloedplaatjes, zoals hun toename (trombocytose) of afname (trombocytopenie);
- Monitoring van situaties die de werking van het beenmerg in gevaar kunnen brengen, zoals bijvoorbeeld bij chemotherapie.
Daarnaast is de CBC nuttig voor het monitoren van chronische ziekten die tot bloedarmoede kunnen leiden, zoals bijvoorbeeld nierfalen, reumatoïde artritis, hartfalen of longziekten..
Hoe het wordt gedaan
De test wordt op geautomatiseerde wijze uitgevoerd met behulp van flowcytometrie-apparatuur, die tot taak heeft bloedcellen te tellen, evalueren en classificeren volgens verschillende vastgestelde criteria..
Maar zelfs met het resultaat van de apparatuur is het noodzakelijk dat een microscopische analyse, differentiële telling in bloeduitstrijkje genoemd, wordt uitgevoerd door een professional die gekwalificeerd is in klinische analyse. De differentiële telling bestaat uit de differentiatie van leukocyten en visualisatie van structuren aanwezig in rode bloedcellen of leukocyten. Bovendien maakt het tellen door middel van een microscoop de identificatie van onvolgroeide cellen mogelijk en kan dus helpen bij de diagnose van bijvoorbeeld leukemie.
Hoe het bloedbeeld te interpreteren
Om het bloedbeeld te interpreteren, moet de arts de resultaten observeren en controleren of de waarden normaal, hoog of laag zijn, naast ze te correleren met mogelijke symptomen die door de persoon worden gepresenteerd en de resultaten van andere tests die mogelijk zijn aangevraagd..
Als u onlangs een bloedtest heeft gehad en u wilt weten wat het resultaat kan betekenen, vul dan hier uw gegevens in:
Enkele situaties die te zien zijn in een bloedbeeld zijn:
1. Rode bloedcellen, rode bloedcellen of erytrocyten
Het erythrogram is het deel van het bloedbeeld waarin de kenmerken van rode bloedcellen, erytrocyten, ook bekend als.
HT of HCT - Hematocriet | Vertegenwoordigt het percentage van het volume dat wordt ingenomen door de rode bloedcellen in het totale bloedvolume | Hoog: Uitdroging, polycythemie en shock; Bas: Bloedarmoede, overmatig bloedverlies, nierziekte, ijzer- en eiwitgebrek en sepsis. |
Hb - Hemoglobine | Het is een van de componenten van rode bloedcellen en is verantwoordelijk voor het transport van zuurstof | Hoog: Polycythemia, hartfalen, longziekte en op grote hoogte; Laag: Zwangerschap, bloedarmoede door ijzertekort, megaloblastaire bloedarmoede, thalassemie, kanker, ondervoeding, leverziekte en lupus. |
Naast de hoeveelheid rode bloedcellen, moet een bloedbeeld ook hun morfologische kenmerken analyseren, omdat ze ook op ziekten kunnen duiden. Deze beoordeling wordt gemaakt met behulp van de volgende hematimetrische indices:
- MCV of gemiddeld corpusculair volume: meet de grootte van rode bloedcellen, die kan toenemen bij sommige soorten bloedarmoede, zoals vitamine B12 of foliumzuurdeficiëntie, alcoholisme of beenmergveranderingen. Als het wordt verminderd, kan dit wijzen op bloedarmoede als gevolg van ijzertekort of genetische oorsprong, zoals bijvoorbeeld thalassemie. Meer informatie over VCM;
- HCM of gemiddeld corpusculair hemoglobine: geeft de totale hemoglobineconcentratie aan door de grootte en kleur van de rode bloedcellen te analyseren. Kijk wat hoge en lage HCM betekent;
- CHCM (gemiddelde corpusculaire hemoglobineconcentratie): toont de hemoglobineconcentratie per rode bloedcel aan, die normaal gesproken wordt verlaagd bij bloedarmoede, dit wordt hypochromie genoemd;
- RDW (Verdelingsbereik van rode bloedcellen): het is een index die het percentage variatie in grootte tussen de rode bloedcellen van een bloedmonster aangeeft, dus als er rode bloedcellen van verschillende grootte in het monster zitten, kan de test worden gewijzigd, wat kan zijn een aanwijzing voor het ontstaan van bloedarmoede door ijzer- of vitaminetekorten bijvoorbeeld, en hun referentiewaarden liggen tussen 10 en 15%. Lees meer over de RDW.
Lees meer informatie over de referentiewaarden van het bloedbeeld.
2. Witte bloedcellen (leukocyten)
Het leukogram is een belangrijke test om de immuniteit van de persoon te verifiëren en hoe het lichaam kan reageren op verschillende situaties, zoals infecties en ontstekingen. Wanneer de leukocytconcentratie hoog is, wordt de situatie leukocytose genoemd, en omgekeerd, leukopenie. Kijk hoe u het resultaat van de witte bloedcellen kunt begrijpen.
Neutrofielen | Hoog: Infecties, ontstekingen, kanker, trauma, stress, diabetes of jicht. Bas: Gebrek aan vitamine B12, sikkelcelanemie, gebruik van steroïden, na een operatie of trombocytopenische purpura. |
Eosinofielen | Luid: Allergie, wormen, pernicieuze anemie, colitis ulcerosa of de ziekte van Hodgkin. Bas: Gebruik van bètablokkers, corticosteroïden, stress, bacteriële of virale infectie. |
Basofielen | Luid: Na verwijdering van de milt, chronische myeloïde leukemie, polycythemie, waterpokken of de ziekte van Hodgkin. Bas: Hyperthyreoïdie, acute infecties, zwangerschap of anafylactische shock. |
Lymfocyten | Luid: Infectieuze mononucleosis, bof, mazelen en acute infecties. Bas: Infectie of ondervoeding. |
Monocyten | Luid: Monocytische leukemie, lipide-opslagziekte, protozoale infectie of chronische colitis ulcerosa. Bas: Aplastische bloedarmoede. |
3. Bloedplaatjes
Bloedplaatjes zijn eigenlijk fragmenten van cellen die erg belangrijk zijn omdat ze verantwoordelijk zijn voor het starten van het stollingsproces. De normale bloedplaatjeswaarde moet tussen 150.000 en 450.000 / mm³ bloed liggen.
Verhoogde bloedplaatjes zijn zorgwekkend omdat ze bloedstolsels en trombi kunnen veroorzaken, met bijvoorbeeld een risico op trombose en longembolie. Wanneer ze worden verminderd, kunnen ze het risico op bloedingen vergroten. Weet wat de oorzaken zijn en wat u moet doen bij lage bloedplaatjes.