Kunstmatige inseminatie wat het is, hoeveel het kost, hoe het wordt gedaan en zorg
Kunstmatige inseminatie is een methode die bestaat uit het plaatsen van sperma in de geslachtsorganen van de vrouw, als behandeling voor gevallen van mannelijke of vrouwelijke onvruchtbaarheid.
Inseminatie is een eenvoudige procedure, met weinig bijwerkingen, waarvan de uitkomst afhangt van een aantal factoren, zoals de kwaliteit van het sperma, de eileiders, de gezondheid van de baarmoeder en de leeftijd van de vrouw. Meestal is dit niet de eerste keuze van het paar dat niet in staat is om spontaan zwanger te worden gedurende 1 jaar van pogingen, een optie voor wanneer alle andere, meer economische methoden geen resultaten hebben opgeleverd.
Kunstmatige inseminatie bestaat uit het kunstmatig direct plaatsen van het mannelijke sperma in de baarmoeder van de vrouw, in het cervicale gebied, in de buisjes, peritoneum of intra-folliculair zonder dat er sprake is van geslachtsgemeenschap. Er zijn 2 soorten inseminatie:
- Homologe kunstmatige inseminatie: als het sperma van de partner is;
- Heterologe kunstmatige inseminatie: wanneer sperma van een donor wordt gebruikt.
De prijs van kunstmatige inseminatie hangt af van de door het paar gekozen kliniek, evenals het aantal sessies dat nodig is om een zwangerschap te bereiken, maar de gemiddelde prijs per cyclus van kunstmatige inseminatie is 4-6 duizend reais.
Kunstmatige inseminatie is niet hetzelfde als in-vitrofertilisatie. Wil je meer weten over IVF, klik dan hier.
Wie kan het doen
Kunstmatige inseminatie is aangewezen bij:
- Onvruchtbaarheid, zonder duidelijke oorzaak
- Mannelijke seksuele impotentie
- Hypospadias
- Retrograde ejaculatie
- Vaginisme
- Minimale of milde endometriose
- Ovulatoire disfunctie
- Verminderd spermavolume, met een minimum van 3 miljoen sperma / ml aanbevolen
- Veranderingen in sperma
Er zijn ook enkele criteria waaraan moet worden voldaan, zoals de leeftijd van de vrouw. Veel menselijke reproductiecentra accepteren geen vrouwen ouder dan 40 jaar, omdat er een groter risico is op een miskraam, een lage respons op het ovariële stimulatieproces en een verminderde kwaliteit van de verzamelde eicellen, die cruciaal zijn voor zwangerschap.
Hoe kunstmatige inseminatie wordt gedaan
Kunstmatige inseminatie begint met het verzamelen van sperma door masturbatie, na 3-5 dagen seksuele onthouding, en het plaatsen van het monster in een steriele container om de kwaliteit en kwantiteit van het sperma te beoordelen. Alleen sperma met de volgende kenmerken mag worden gebruikt: volume boven 2 ml, pH van 7,2 tot 7,8, concentratie boven 20 miljoen spermacellen / ml, meer dan 50% vrij bewegend sperma en meer dan 30% natuurlijk gevormd sperma.
Ongeveer 3-7 dagen voordat de dag van inseminatie plaatsvindt, moet de vrouw een ovulatie-inductor nemen, zoals clomifeen, en 2 extra doses hCG zijn nog steeds nodig 3-6 dagen na inseminatie..
Kunstmatige inseminatie gebeurt als volgt: de arts plaatst een vaginaal speculum (vergelijkbaar met het uitstrijkje) en verwijdert het overtollige baarmoederhalsslijm in de baarmoeder van de vrouw, waarna het sperma wordt afgezet. Daarna moet de patiënt 30 minuten rusten en kunnen maximaal 2 inseminaties worden gedaan om de kans op zwangerschap te vergroten.
Meestal treedt zwangerschap op na 4 cycli kunstmatige inseminatie en is het succes groter bij onvruchtbaarheid vanwege een onbekende oorzaak. Bij paren waar 6 inseminatiecycli niet voldoende waren, wordt aanbevolen om te zoeken naar een andere geassisteerde reproductietechniek.
Zorg na kunstmatige inseminatie
Na inseminatie kan de vrouw normaal gesproken terugkeren naar haar routine, maar afhankelijk van een aantal factoren, zoals leeftijd en toestand van de slangen en baarmoeder, kan bijvoorbeeld enige zorg na de inseminatie door de arts worden aanbevolen, zoals het vermijden van te lang zitten of staan, seks gedurende 2 weken na de procedure vermijden en een uitgebalanceerd dieet volgen.
Mogelijke complicaties
Sommige vrouwen melden bloeding na inseminatie, wat aan de arts moet worden gemeld. Andere mogelijke complicaties van kunstmatige bevruchting zijn onder meer buitenbaarmoederlijke zwangerschap, spontane abortus en zwangerschap van een tweeling, en hoewel deze complicaties niet vaak voorkomen, moet de vrouw vergezeld worden door de inseminatiekliniek en de verloskundige om het optreden ervan te voorkomen / behandelen.
