Wanneer moet u uw eerste zwangerschapsechografie doen?

De eerste echo moet worden uitgevoerd in het eerste trimester van de zwangerschap, tussen 11 en 14 weken, maar met deze echo kan het geslacht van de baby nog steeds niet worden ontdekt, wat meestal pas rond week 20 mogelijk is..

Echografie, ook bekend als echografie of echografie, is een medisch onderzoek dat het mogelijk maakt om beelden in realtime te observeren, die door de hele zwangere vrouw moeten worden uitgevoerd, omdat het helpt te weten hoe de baby zich in de baarmoeder ontwikkelt..

Dit type onderzoek veroorzaakt geen pijn en is zeer veilig voor zowel de zwangere vrouw als de baby, omdat het geen enkele vorm van straling gebruikt en de werking ervan geen bijwerkingen heeft, daarom wordt het als een niet-invasieve test beschouwd..

Hoeveel echo's moeten er tijdens de zwangerschap worden gemaakt

De meest gebruikelijke is om 1 echo per kwartaal te doen, maar als de arts een vermoeden heeft of als een onderzoek een mogelijke verandering in de zwangerschap aangeeft, kan het worden aanbevolen om de echo regelmatiger te herhalen, daarom is er geen bepaald aantal echografie tijdens de zwangerschap.

Dus, naast de eerste echo die tussen week 11 en 14 wordt gedaan, moet er in ieder geval ook een echo worden gemaakt in het 2e trimester van de zwangerschap, rond week 20, wanneer het al mogelijk is om het geslacht van de baby te bepalen en een 3e echo, tussen de 34 en 37 weken zwangerschap. 

Ziekten en problemen die kunnen worden opgespoord

Echografie moet tijdens de zwangerschap meer dan eens worden uitgevoerd, omdat het gedurende het trimester, en afhankelijk van de groei en ontwikkeling van de baby, verschillende problemen bij de baby kan identificeren:

In het eerste trimester van de zwangerschap

In het eerste trimester van de zwangerschap wordt echografie gebruikt om: 

• Identificeer of bevestig de zwangerschapsduur van de baby; 
• Bepaal hoeveel baby's in de buik zitten, dit is vooral belangrijk voor vrouwen die vruchtbaarheidsbehandelingen hebben ondergaan; 
• Bepaal waar de embryo-implantatie in de baarmoeder heeft plaatsgevonden.

Als vaginale bloeding is opgetreden, is deze test essentieel om de mogelijkheid van spontane abortus en zwangerschap buiten de baarmoeder uit te sluiten. Bekijk welke symptomen kunnen wijzen op een mogelijke miskraam.

In het 2e trimester van de zwangerschap

In het tweede trimester van de zwangerschap, met de ontwikkeling en groei van de baby, kan het examen meer informatie geven, zoals: 

• Aanwezigheid van enkele genetische problemen zoals het syndroom van Down bijvoorbeeld. Hiervoor wordt in deze echografie een onderzoek genaamd Nucal Translucency uitgevoerd, een meting die wordt uitgevoerd in het gebied van de nek van de foetus. 
• Bepaling van misvormingen die de baby kan hebben;
• Bepaling van het geslacht van de baby, wat meestal pas rond de 20e week van de zwangerschap mogelijk is; 
• Beoordeling van de ontwikkelingsstatus van de organen van de baby, inclusief het hart; 
• Beoordeling van babygroei; 
• Bepaling van de locatie van de placenta, die aan het einde van de zwangerschap de baarmoederhals niet mag bedekken, als dit gebeurt, bestaat het risico dat de baby mogelijk niet wordt geboren bij normale bevalling. 

Bovendien is microcefalie een andere ziekte die in deze periode kan worden geïdentificeerd, omdat als het aanwezig is, het hoofd en de hersenen van de baby kleiner zijn dan verwacht. Lees meer bij Begrijpen wat Microcefalie is en wat de gevolgen zijn voor de baby.

In het derde trimester van de zwangerschap

• Nieuwe beoordeling van de groei en ontwikkeling van de baby;
• Bepaling en evaluatie van het niveau van het vruchtwater;
• Placenta locatie. 

Bovendien kan de uitvoering van deze test in deze periode vooral nodig zijn wanneer er niet-specifieke en onverklaarbare bloedingen zijn. 

Welke soorten echografie kunnen worden uitgevoerd

Afhankelijk van de behoefte zijn er verschillende soorten echo's mogelijk die meer of minder informatie geven over de baby. De verschillende soorten echografie die kunnen worden gebruikt, zijn dus: 

1. Intravaginale echografie: het mag alleen worden gedaan aan het begin van de zwangerschap tot 11 weken en soms dient het om de zwangerschap te bevestigen in plaats van de bloedtest. Dit wordt intern uitgevoerd door een apparaat genaamd transducer in de vagina te plaatsen en wordt aanbevolen vanaf de 5e week van de zwangerschap.
2. Morfologische echografie: bestaat uit een echo met meer gedetailleerde beelden dan de vorige, die de evaluatie van de groei van de baby en de ontwikkeling van zijn organen mogelijk maakt. 
3. 3D-echografie: het heeft zelfs betere beelden dan de morfologische echografie en het feit dat het beeld in 3D wordt weergegeven, verhoogt de scherpte. Met dit type echografie is het mogelijk om een ​​betere screening van mogelijke misvormingen bij de baby te maken, het is ook mogelijk om de gelaatstrekken te zien. 
4. Echografie in 4D: is de echografie die de 3D-beeldkwaliteit in realtime combineert met de bewegingen van de baby. Het 3D-beeld in realtime maakt dus een gedetailleerde analyse van de bewegingen van de baby mogelijk. 

Zowel 3D-echografie als 4D-echografie moeten worden uitgevoerd tussen week 26 en 29, omdat het beeld in deze periode naar verwachting duidelijker zal zijn. Lees meer over dit onderwerp in 3D- en 4D-echografie, laat details zien van het gezicht van de baby en identificeer ziekten.

Elke zwangere vrouw moet tijdens de zwangerschap minstens 3 echo's uitvoeren, soms 4 als er vroeg in de zwangerschap een intravaginale echografie wordt uitgevoerd. Maar elke zwangerschap is anders en het is de verloskundige die moet aangeven hoeveel tests er nodig zijn. 

In de meeste gevallen wordt morfologische echografie gebruikt en wordt alleen 3D- of 4D-echografie gebruikt als er vermoedens zijn van problemen of misvormingen bij de baby, of als de moeder de kenmerken van haar gezicht wil zien..