Proteïnurie Wat zijn de oorzaken, typen en hoe de diagnose te stellen

Proteïnurie, ook wel eiwitten in de orine genoemd, is de term die wordt gebruikt om te verwijzen naar de aanwezigheid van eiwitten in de orine boven het normale niveau, die wordt gebruikt als een indicator voor verschillende ziekten, maar een laag eiwitgehalte in de orine als vindt normaal. Ze komen voor omdat de eiwitmoleculen van grote omvang zijn en daarom de glomerulaire filtratiebarrière van de nieren niet kunnen passeren, dus het is niet normaal dat ze in de orine worden uitgescheiden. 

De nieren filteren het bloed, elimineren vuil en behouden wat belangrijk is voor het organisme, maar in sommige situaties laten de nieren eiwitten door de filterbarrière passeren, waardoor de hoeveelheid eiwit in de orine toeneemt. 

Oorzaken en soorten proteïnurie

Proteïnurie kan in verschillende situaties voorkomen en kan, afhankelijk van de oorzaak en het tijdstip dat de aanwezigheid van eiwitten in de orine voortduurt, worden ingedeeld in:

1. Voorbijgaande of goedaardige proteïnurie

De situaties die een tijdelijke stijging van eiwitten in de orine veroorzaken zijn: 

• Uitdroging;
• Emotionele stress;
• Blootstelling aan extreme kou;
• Trouw;
• Intense fysieke activiteit.

Deze situaties zijn geen reden tot ongerustheid, omdat ze meestal pasajero zijn.  

2. Orthostatische proteïnurie

Bij orthostatische proteïnurie neemt de hoeveelheid proteïne in de orine toe wanneer de taart wordt bewaard, en wordt het meestal waargenomen bij kinderen en jonge mensen die lang en dun zijn. Eiwitafscheiding in de orine vindt voornamelijk overdag plaats, wanneer de activiteit hoog is, daarom zal de orine, als deze met de hand wordt verzameld, geen eiwitten bevatten. 

3. Aanhoudende proteïnurie

Ziekten en situaties die op een persistente manier een hoog proteïnegehalte in de orine veroorzaken, kunnen als volgt zijn: 

• Amyloïdose, die bestaat uit een abnormale ophoping van eiwitten in de organen; 
• Langdurig gebruik van sommige medicijnen zoals niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen;
• Chronische nierziekte;
• Polycystische nierziekte;
• Nierinfecties; 
• Hartziekte de infectie van de binnenwand van het hart;
• Hodgkin-lymfoom en multipel myeloom;
• Glomerulonefritis, die bestaat uit ontsteking van renale glomeruli;
• Diabetes, omdat het het vermogen van de nieren beïnvloedt om bloed te filteren en eiwitten in het bloed opnieuw op te nemen;
• Hypertensie, omdat het de slagaders in en rond de nieren beschadigt, waardoor de functie van deze organismen negatief wordt beïnvloed;
• IgA-nefropathie, die bestaat uit een nierontsteking als gevolg van een ophoping door antilichamen van immunoglobuline A;
• Sarcoïdose, die bestaat uit de ontwikkeling en groei van clusters van ontstekingscellen in de organen;
• Sikkelcelanemie;
• Lupus;
• Malaria;
• Reumatoïde artritis.

Er kunnen ook grote hoeveelheden eiwitten in het oor in het bloed voorkomen, die verband kunnen houden met verschillende factoren, zoals meer nierwerk om overtollig vocht te filteren, overmatige stress, urineweginfectie of ernstiger gevallen zoals pre-eclampsie. 

Pre-eclampsie bestaat uit een ernstige complicatie bij de bevalling, die zo snel mogelijk moet worden opgespoord om gezondheidsproblemen voor zowel de bevalling als de baby te voorkomen. Deze ziekte hangt samen met andere factoren zoals de toename van de arteriële druk, hoofdpijn en zwelling in het lichaam.

Meer over pre-eclampsie. 

Mogelijke symptomen

Proteïnurie kan het gevolg zijn van verschillende oorzaken, omdat de symptomen niet specifiek verband houden met de aanwezigheid van eiwitten in de orine, maar voor de oorzaken.  

Als dit echter een teken is van een nieraandoening, kunnen er andere symptomen optreden, zoals braken en braken, desinfectie bij de aanmaak van orine, zwelling in de slangen en rond de ogen, onaangename smaak in de mond, vermoeidheid, gebrek aan lucht en van eetlust, bleekheid, comezón en gegeneraliseerde veerkracht in de huid. Daarnaast kunt u ook de aanwezigheid van schuim in de orine waarnemen en pijn en een branderig gevoel veroorzaken. Zie meer over nierfalen.

De behandeling hangt sterk af van de factor die de proteïnurie veroorzaakt, omdat het nodig is om de arts te helpen om de juiste diagnose te stellen en om de oorzaak te bepalen die het eiwit in de orine veroorzaakt. 

Hoe te diagnosticeren

Eiwitten kunnen gemakkelijk worden gedetecteerd in de orine met behulp van een orine-onderzoek met een reactieve strip, waarbij een orine-monster wordt verzameld en een papieren strip met chemische reactanten wordt toegevoegd die het orine met een eiwit verandert om te veranderen van kleur. Kijk wie het orina-examen serveert en hoe het moet.

In het geval dat de orine grote hoeveelheden proteïne bevat, kan een 24-uurs orinetest worden uitgevoerd om de hoeveelheid proteïne en creatinineklaring te meten, de nierfunctie te beoordelen en mogelijke ziekten te helpen detecteren..

De orinemonsters worden gedurende 24 uur thuis in een of meer containers verzameld, dus bewaar ze op een koele plaats zodat ze naar het laboratorium kunnen worden gestuurd om ze te laten analyseren. Deze vraag geeft niet aan welk type eiwit in de orine aanwezig is, omdat de arts de prestatie van andere problemen zou kunnen aangeven als elektroforese van de eiwitten die in de orine aanwezig zijn.. 

Leer alles over het orina-examen van 24 uur.

Voorbereiding op het examen

Voordat u het examen aflegt, moet u met de arts spreken om u goed voor te bereiden, om te voorkomen dat de resultaten vals zijn. Het is dus noodzakelijk om te stoppen met het nemen van medicijnen of supplementen die de resultaten van de ziekte kunnen verstoren..

Andere factoren kunnen het probleem van uitdroging verstoren door niet genoeg water te drinken, nadat ze zijn onderworpen aan een radiologische contrasttest waarbij een of andere kleurstof is gebruikt, nadat ze zijn blootgesteld aan een situatie van extreme emotionele stress, extreme fysieke inspanning, als er een urineweginfectie is, wordt de orine vermengd met vaginale afscheidingen, bloed het sperma.

In het geval dat het orine-onderzoek bij vrouwen wordt uitgevoerd, is het erg belangrijk om 5 tot 10 dagen na de menstruatie te wachten voordat het onderzoek wordt uitgevoerd, om te voorkomen dat de orine wordt besmet met bloedsporen van de periode.