Punctie lumbaal Hoe ziet deze techniek eruit?
De lumbale punctie is een procedure die over het algemeen tot doel heeft een monster van hersenvocht te verzamelen dat de hersenen en het ruggenmerg ronddraait, door het inbrengen van water tussen de wervels van het lumbale gebied, tot de subarachnoïdale ruimte, die is een ruimte tussen de covers die het ruggenmerg doorzoeken waar de vloeistof doorheen gaat.
Deze techniek wordt gebruikt om neurologische veranderingen te identificeren die kunnen worden veroorzaakt door een infectie, zoals meningitis of encefalitis, ziekten zoals multiple sclerose of subarachnoïdale bloeding. Daarnaast kan het ook worden gebruikt om medicijnen in het hersenvocht te injecteren, zoals chemotherapie of antibiotica.
Serveren
De lumbaalpunctie heeft verschillende indicaties, waaronder:
Analyse in het hersenvochtlaboratorium om ziekten te identificeren en te beoordelen;
Meting van de cerebrospinale vloeistofdruk;
Spinale decompressie;
Injectie van medicijnen zoals antibiotica en chemotherapeutische middelen;
Estadificación de behandeling van leukemie en lymfomen;
Contrast injectie of radioactieve stoffen om röntgenfoto's te maken.
De laboratoriumanalyse is bedoeld om aandoeningen van het centrale zenuwstelsel op te sporen, zoals bacteriële infecties, virale of schimmelinfecties zoals meningitis, encefalitis of syfilis; naast het identificeren van een bloeding, kanker of het diagnosticeren van bepaalde inflammatoire of degeneratieve aandoeningen van het zenuwstelsel zoals multiple sclerose, de ziekte van Alzheimer of het Guillain-Barré-syndroom.
Hoe de lumbale punctie uit te voeren
Voordat u doorgaat, is er geen speciale voorbereiding vereist, tenzij er een probleem is met de stolling of het gebruik van een geneesmiddel dat de techniek verstoort, zoals het geval van anticoagulantia.
De persoon kon zichzelf in een van de posities plaatsen, leunend opzij met de gebogen wielen en het hoofd naast de pecho, de foetushouding genoemd of zittend met het hoofd en de gebogen kolom en de gekruiste armen.
Vervolgens brengt de arts een antiseptische oplossing aan in de lumbale regio en zoekt naar het gebied tussen de L3- en L4- of L4- en L5-wervels, waarbij hij een verdovingsmiddel op deze plaats injecteert. Luego, introduceer jezelf langzaam tussen de wervels en een fijne stroom water in de subarachnoïdale ruimte, vanwaar de vloeistof stroomt en druppeltjes door het water om te worden verzameld in een steriele reageerbuis..
Ten slotte is er terugtrekking en wordt een post geplaatst op de plaats van de punctie. Deze procedure duurt ongeveer een paar minuten, maar de arts kan het hersenvochtmonster dat in het water is gebracht niet verkrijgen, dus kan het nodig zijn om de richting van het water opnieuw om te leiden van de punctie naar het andere gebied..
Publicaties van secundaire effecten
Deze procedure is over het algemeen veilig, met weinig kans op complicaties of risico's voor de persoon. Het secundaire effect waarmee het kan optreden na een lumbaalpunctie, is pijn van temporale hoofdpijn als gevolg van de vermindering van het hersenvocht in de omliggende tegels, die ook misselijkheid en braken zou kunnen voorkomen die kunnen worden voorkomen als de persoon per ongeluk valt. examen.
Het kan ook pijn en ongemak veroorzaken in de lumbale regio, die kan worden verlicht met door de arts aanbevolen pijnstillers en zelfs een korte tijd kan een infectie of bloeding veroorzaken..
Contra-indicaties van de lumbale punctie
De lumbale punctie is gecontra-indiceerd bij aanwezigheid van intracraneale hypertensie, veroorzaakt door een hersenmassa vanwege het risico op braindrain en hernia. Het mag niet worden uitgevoerd bij mensen met een infectie in het gebied waar de punctie moet worden uitgevoerd, bij mensen met een hersenabces.
Ook als u de arts moet informeren over de medicijnen die u gebruikt, vooral als u anticoagulantia zoals warfarine of clopidogrel gebruikt, vanwege het risico op bloeding.
Laboratoriumresultaten
De monsters van hersenvocht worden naar het laboratorium gestuurd voor analyse van verschillende parameters, zoals het uiterlijk, dat over het algemeen transparant en kleurloos is. In het geval van een gele of roze kleur of een troebel aspect kan dit duiden op infectie, evenals de aanwezigheid van micro-organismen zoals bacteriën, virussen of schimmels..
Ook worden de totale eiwitten en het aantal witte bloedcellen beoordeeld, wat als ze hoog zijn duidt op infectie of een ontstekingsaandoening, als de glucose laag is, kan dit een teken zijn van infectie door andere ziekten, en de aanwezigheid van abnormale cellen kan op dit type duiden. kanker.
