Startpagina » Psychologische stoornissen » Wat is een sociale angststoornis en hoe wordt deze behandeld?

    Wat is een sociale angststoornis en hoe wordt deze behandeld?

    Sociale angststoornis, ook bekend als sociale fobie, komt overeen met de moeilijkheid die de persoon ondervindt bij het sociaal communiceren, het presenteren van een baan in het openbaar of het eten voor andere mensen, bijvoorbeeld uit angst om beoordeeld te worden, zich vernederd te voelen of andere mensen merken uw zwakheden op.

    Sociale angst kan behoorlijk invaliderend zijn en professionele prestaties verstoren en verband houden met sociaal contact, wat kan leiden tot de ontwikkeling van andere psychische stoornissen, zoals ernstige depressie en agorafobie, wat de angst is om op open, gesloten plaatsen te blijven of binnen te blijven. een menigte, bijvoorbeeld.

    De behandeling van sociale angststoornis moet worden gedaan door een psycholoog of psychiater die, afhankelijk van de mate van de aandoening, het gebruik van anxiolytische geneesmiddelen kan aangeven om angstsymptomen te verminderen.

    Hoe sociale angststoornis te identificeren

    Sociale angststoornis kan worden geïdentificeerd door kenmerken die door de persoon worden gepresenteerd, zoals:

    • Moeilijkheden met interactie en praten met andere mensen;
    • Angst om in het openbaar en aan de telefoon te spreken;
    • Ik ben bang om voor anderen te eten;
    • Angst om je mening te geven over een bepaald onderwerp;
    • Bang om te lopen of te werken voor andere mensen.

    Mensen met sociale angst zijn erg bezorgd over de evaluatie van andere mensen over zichzelf en vermijden gewoonlijk dat ze praten of bepaalde acties uitvoeren uit angst voor wat anderen zullen vinden en angst om zich vernederd te voelen, wat hun prestaties op het werk en in hun werk belemmert. sociale relaties. Om deze reden hebben ze de neiging zichzelf te isoleren en verschillende situaties te negeren.

    Wanneer mensen die lijden aan een sociale angststoornis worden of zich blootgesteld voelen aan situaties die bijvoorbeeld wat meer interactie vereisen, treden er enkele symptomen op, zoals:

    • Verhoogde hartslag;
    • Verhoogde ademhalingsfrequentie;
    • Rood gezicht;
    • Schudden;
    • Wankele stem;
    • Spierspanning;
    • Misselijkheid;
    • Duizeligheid;
    • Overmatig zweten.

    Symptomen van angst en nervositeit zijn normaal wanneer ze voor of tijdens een sollicitatiegesprek of tijdens een presentatie verschijnen. Wanneer symptomen zich echter in verschillende situaties voordoen, vooral wanneer u dicht bij andere mensen bent, kan dit een teken zijn van een sociale angststoornis en moet de persoon psychologische behandeling zoeken. Leer andere angstsymptomen herkennen.

    Hoe de behandeling wordt gedaan

    Behandeling voor sociale angststoornis wordt voornamelijk gedaan met therapiesessies. De behandeling door de psycholoog of psychiater is bedoeld om de persoon te helpen de reden te achterhalen waarom hij niet in staat is om op een natuurlijke manier met andere mensen om te gaan of te handelen, en hem zo te helpen deze barrières te overwinnen zodat de persoon niet voel je zo bezorgd over de mogelijke mening van andere mensen.

    Therapie is ook belangrijk om de negatieve gedachten die gewoonlijk ontstaan ​​bij sociale angst te laten verdwijnen, waardoor de persoon dingen zonder veel zorgen ziet, waardoor de kwaliteit van leven verbetert.

    Bovendien kan, afhankelijk van de mate van sociale angst die de persoon vertoont, het gebruik van medicijnen om angstsymptomen te verminderen, worden aanbevolen, vooral wanneer de symptomen de kwaliteit van leven van de persoon verstoren. Kijk wat de beste remedies zijn tegen angst.

    Mogelijke oorzaken

    Sociale angststoornis komt vaker voor in de vroege kinderjaren of adolescentie, maar behandeling wordt alleen gezocht als er een andere stoornis ontstaat, zoals leerstoornis, die de behandeling van deze stoornis een beetje kan maken ingewikkelder.

    Deze stoornis kan optreden als gevolg van een laag zelfbeeld, overbezorgde ouders, sociale afwijzing, angst voor blootstelling of eerdere traumatische ervaringen. Deze situaties zorgen ervoor dat de persoon het vertrouwen in zichzelf verliest en twijfelt aan zijn vermogen om een ​​taak uit te voeren, zonder zijn potentieel te zien en daarom is hij bang dat andere mensen zullen merken dat hij niet in staat is.