Wat is phimosis en hoe het te behandelen

Phimosis is het onvermogen om de eikel bloot te leggen, wat het laatste deel van de penis is, omdat de voorhuid die het bedekt niet voldoende opening heeft. Deze aandoening komt vaak voor bij zuigelingen en verdwijnt meestal, in de meeste gevallen tot 1 jaar oud. Soms duurt het langer om op natuurlijke wijze op te lossen en kan het dichter bij de leeftijd van 5 jaar verdwijnen of alleen in de puberteit, zonder dat een specifieke behandeling nodig is. Naarmate de tijd verstrijkt en de voorhuid echter de eikel niet meer blootstelt, kan het nodig zijn om een ​​specifieke zalf te gebruiken of een operatie te ondergaan.

Er zijn 2 soorten mannelijke phimosis:

• Fysiologische phimosis: het is de meest voorkomende aandoening en is aanwezig sinds de geboorte;
• Secundaire phimosis: kan in elke levensfase voorkomen, bijvoorbeeld na een infectie of een lokaal trauma.

In sommige gevallen is de voorhuid zo strak dat zelfs urine vast kan komen te zitten in de huid, waardoor het risico op een urineweginfectie toeneemt. Phimosis kan verschillende complicaties veroorzaken, zoals problemen bij het schoonmaken van de regio, een verhoogd risico op urineweginfectie, pijn bij intiem contact, een verhoogd risico op een SOA, HPV of peniskanker, en een grotere kans op het ontwikkelen van parafimose, wat is wanneer de voorhuid krijgt zit vast achter de eikel en kan niet meer terug naar zijn slappe positie die de eikel bedekt.

Hoe wordt phimosis gediagnosticeerd

De enige manier om de aanwezigheid van phimosis te bevestigen, is door de huid die de penis eikel bedekt, handmatig in te trekken. Wanneer het niet mogelijk is om de eikel volledig te zien, kan dit wijzen op phimosis, die in 5 verschillende graden kan worden ingedeeld. Hoewel de graad belangrijk is, wordt de beste behandeling bepaald op basis van de leeftijd van de jongen. De eerste controle op de aanwezigheid van phimosis wordt gedaan bij de pasgeboren baby, maar maakt deel uit van alle pediatrische afspraken tot de leeftijd van 5 jaar.

Over het algemeen, wanneer secundaire phimosis verschijnt in de adolescentie of het volwassen leven, kunnen mannen zichzelf meestal observeren hoe moeilijk het is om de voorhuid terug te trekken. Als ze zien dat ze dit probleem hebben, raden we aan om een ​​uroloog te raadplegen.

Tijdens de afspraak probeert de arts de huid die de eikel bedekt terug te trekken en als dit niet mogelijk is, wordt de diagnose phimosis bereikt.

Phimosis-behandeling

Phimosis die bij kinderen wordt gedetecteerd, is te genezen en heeft niet altijd een specifieke behandeling nodig, en daarom is het belangrijk dat de kinderarts de situatie evalueert om het verloop van de behandeling te bepalen, omdat het soms vanzelf verdwijnt rond de leeftijd van 4 of 5 jaar. Als de phimosis daarna aanhoudt leeftijd of secundaire phimosis doet zich voor, specifieke behandeling is nodig, die kan worden gedaan met:

1. Phimosis zalven

U moet zalven op basis van corticosteroïden aanbrengen die ontstekingsremmende, pijnstillende en antibiotische eigenschappen hebben, waardoor de huid gemakkelijker over de eikel glijdt. De door de arts voorgeschreven zalf wordt normaal gesproken tweemaal daags gedurende 1 maand aangebracht en kan voldoende zijn om phimosis te genezen.

2. Phimosis retractie-oefening

Bij jongens ouder dan 5 jaar zijn er enkele oefeningen die kunnen worden gedaan om phimosis te verminderen, maar deze moeten worden gedaan zonder te forceren of pijn te veroorzaken.

Om de oefening te doen, moet u de penis met één hand vasthouden en met de andere de zalf aanbrengen en de huid langzaam terugtrekken, gedurende 1 minuut, 3 tot 4 keer per dag. Deze oefening mag geen pijn of ongemak veroorzaken, maar moet "de huid beetje bij beetje losmaken". Als de oefening naast de pijn niet correct wordt uitgevoerd, kan het littekens, nieuwe verklevingen en een fibrose-ring vormen, wat een kenmerk is van parafimose.

3. Phimosis-operatie 

Als de bovengenoemde behandeling onvoldoende is, kunt u na 2 jaar een operatie uitvoeren om phimosis, postectomie genoemd, te behandelen. De chirurgische ingreep moet worden uitgevoerd door de arts, rekening houdend met de leeftijd en de mate van phimosis en kan worden gedaan door overtollige huid volledig te verwijderen of kleine sneden in de huid van de regio te maken om de blootstelling van de eikel te vergemakkelijken. Kijk wat de nodige waarschuwingen moeten zijn na een phimosis-operatie.

Chirurgie is niet mogelijk totdat sommige bestaande problemen zijn opgelost, zoals problemen met de bloedstolling, lokale infectie of in het geval van penisafwijkingen, omdat in deze gevallen het risico op complicaties groter is en het nodig kan zijn om te profiteren van de huid verwijderd om wat weefsel in het genitale gebied te reconstrueren.

Phimosis bij vrouwen

Hoewel het zeldzaam is, is het mogelijk dat vrouwen phimosis hebben, die wordt gekenmerkt door de hechting van de kleine lippen van de vagina, die de vaginale opening bedekken. Deze hechting heeft echter geen betrekking op de clitoris of urethra, het kanaal waar de urine doorheen gaat.

Net als bij jongens kan vrouwelijke phimosis na verloop van tijd worden opgelost naarmate een meisje zich ontwikkelt. Als de therapietrouw echter aanhoudt, kan een specifieke behandeling nodig zijn die moet worden aanbevolen door een kinderarts of gynaecoloog.