Doorligwonden wat is het, stadia en zorg

Decubitus, in de volksmond ook wel eschar genoemd, is een wond die ontstaat als gevolg van langdurige druk en daardoor een verminderde bloedcirculatie in een bepaald deel van de huid.

Dit type wond komt vaker voor op plaatsen waar de botten meer contact maken met de huid, zoals de onderkant van de rug, de nek, de heup of de hielen, omdat daar de druk op de huid groter is, waardoor de bloedsomloop verslechtert. Bovendien komen decubitus ook vaker voor bij bedlegerige mensen, omdat ze meerdere uren achter elkaar in dezelfde positie kunnen doorbrengen, wat ook de bloedsomloop op sommige plaatsen van de huid bemoeilijkt..

Hoewel het huidzweren zijn, duurt het lang voordat decubitus geneest en dit gebeurt om verschillende redenen, zoals zwakte van de algemene toestand van de persoon, verandering van de diepe huidlagen en moeilijkheid om alle druk van de getroffen plaatsen volledig te verlichten. Daarom is het erg belangrijk dat alle soorten zweren worden beoordeeld door een arts of verpleegkundige, zodat de behandeling met het meest geschikte product kan worden gestart en de belangrijkste zorg om de genezing te versnellen, wordt uitgelegd..

Belangrijkste stadia van decubitus

Aanvankelijk verschijnen decubitus alleen op de huid als een rode vlek, maar na verloop van tijd kan deze plek een kleine wond vertonen die niet geneest en die groter wordt. Afhankelijk van het moment van de evolutie van de zweer, is het mogelijk om 4 stadia te identificeren:

Fase 1

Het eerste stadium van decubitus staat bekend als "blancherend erytheem" ​​en betekent dat de zweer in eerste instantie verschijnt als een roodachtige plek die bij indrukken van kleur verandert in wit of bleker wordt, en die kleur behoudt tijdens het een paar seconden of minuten, zelfs nadat de druk is weggenomen. In het geval van een zwarte of donkere huid kan deze plek ook een donkere of paarsachtige kleur hebben in plaats van rood.

Dit type vlek kan niet alleen wit zijn nadat het lang is ingedrukt, maar kan ook harder zijn dan de rest van de huid, heet zijn of koeler zijn dan de rest van het lichaam. De persoon kan ook verwijzen naar het tintelende of branderige gevoel op die plaats.

Wat moet je doen: in dit stadium kunnen decubitus nog worden voorkomen en daarom is het ideaal om de huid intact te houden en de bloedcirculatie te verbeteren. Om dit te doen, probeer de huid zo droog mogelijk te houden, breng regelmatig een vochtinbrengende crème aan en vermijd posities die meer dan 40 minuten achter elkaar druk op de plek kunnen uitoefenen. Daarnaast is het belangrijk om regelmatig massages ter plaatse te hebben om de bloedsomloop te vergemakkelijken.

Fase 2

In dit stadium verschijnt de eerste wond, die misschien klein is, maar die verschijnt als een opening van de huid in het gebied van de vlekkerige erytheemvlek. Naast de wond ziet de huid in het vlekgebied er dunner uit en kan deze er droog of anders helderder uitzien dan normaal.

Wat moet je doen: hoewel de wond al is verschenen, is het in dit stadium gemakkelijker om genezing te stimuleren en infectie te voorkomen. Hiervoor is het belangrijk om naar het ziekenhuis of naar een gezondheidscentrum te gaan, zodat de plaats wordt beoordeeld door een arts of verpleegkundige, om de behandeling te starten met de meest geschikte producten en verbanden. Bovendien moet u doorgaan met het verlichten van de druk van de site, om veel water te drinken en de inname van voedingsmiddelen die rijk zijn aan eiwitten en vitamines, zoals eieren of vissen, te verhogen, omdat ze de genezing vergemakkelijken.

Fase 3

In stadium 3 blijft de zweer zich ontwikkelen en in omvang toenemen, en begint de diepere huidlagen te beïnvloeden, inclusief de onderhuidse laag, waar de vetafzettingen worden aangetroffen. Daarom is het in dit stadium mogelijk om in de wond een soort onregelmatig en geelachtig weefsel waar te nemen, dat wordt gevormd door vetcellen.

In dit stadium varieert de diepte van de zweer afhankelijk van de aangetaste plaats en daarom is het normaal dat het in de neus, oren of enkels niet mogelijk is om de onderhuidse laag te observeren, omdat deze niet aanwezig is.

Wat moet je doen: onder begeleiding van een verpleegkundige of arts moet een adequate behandeling worden gehandhaafd en is het noodzakelijk om elke dag een gesloten verband aan te brengen. Het is belangrijk om overdag veel water te drinken en te wedden op het meest eiwitrijke dieet. Bovendien moet u ook doorgaan met het verlichten van de druk op de getroffen plaatsen en het kan zelfs door de arts worden aanbevolen om een ​​matras te kopen dat de druk langs het lichaam varieert, vooral bij mensen die langdurig bedlegerig zijn.

Fase 4

Dit is het laatste ontwikkelingsstadium van de decubitus en wordt gekenmerkt door de vernietiging van de diepere lagen, waar de spieren, pezen en zelfs botten worden gevonden. Bij dit type zweren is er een hoog risico op infectie en daarom moet de persoon mogelijk in het ziekenhuis worden opgenomen om regelmatiger verband te maken en antibiotica rechtstreeks in de ader te krijgen..

Een ander veel voorkomend kenmerk is de aanwezigheid van een zeer stinkende geur, als gevolg van de dood van de weefsels en de productie van afscheidingen die kunnen infecteren.

Wat te doen: deze zweren moeten in het ziekenhuis worden behandeld en het kan zelfs nodig zijn om in het ziekenhuis te blijven om antibiotica te maken en een mogelijke infectie te voorkomen. Het kan ook nodig zijn om lagen dood weefsel te verwijderen en een operatie kan worden aanbevolen.

Belangrijkste verpleegkundige zorg

Een van de belangrijkste verpleegkundige zorg in het geval van decubitus is het aanbrengen van een passend verband, maar de verpleegkundige moet ook de wond regelmatig beoordelen en de persoon leren de verergering van de zweer te voorkomen en het risico van nieuwe zweren beoordelen.

1. Hoe de zweer te genezen

Het verband moet altijd worden aangepast aan het type weefsel dat in de wond aanwezig is, en aan andere kenmerken, waaronder: afgifte van afscheidingen, geur of aanwezigheid van infectie, om een ​​adequate genezing te bevorderen.

Het verband kan dus verschillende soorten materiaal bevatten, waarvan de meest voorkomende zijn:

• Calciumalginaat: schuimen worden veel gebruikt in decubitus om de vrijgekomen afscheidingen te absorberen en vormen een ideale omgeving voor genezing. Ze kunnen ook worden gebruikt als er een bloeding is, omdat ze helpen het bloeden te stoppen. Moet meestal elke 24 of 48 uur worden vervangen.
• Zilveralginaat: naast het absorberen van afscheidingen en het bevorderen van genezing, helpen ze ook bij het behandelen van infecties, wat een goede optie is voor geïnfecteerde decubitus;
• Hydrocolloid: Het is ideaal om het verschijnen van de wond te voorkomen, zelfs tijdens stadium 1 van de decubitus, maar het kan ook worden gebruikt bij de meer oppervlakkige zweren van stadium 2;
• Hydrogel: kan worden gebruikt in de vorm van een verband of gel en helpt dood weefsel uit de wond te verwijderen. Dit type materiaal werkt het beste bij zweren met weinig afscheiding;
• Collagenase: is een type enzym dat op de wond kan worden aangebracht om dood weefsel af te breken en de secretie te vergemakkelijken, en wordt veel gebruikt wanneer er grote delen dood weefsel moeten worden verwijderd.

Naast het gebruik van het juiste verband, moet de verpleegster de overblijfselen van het vorige verband verwijderen en de wond op de juiste manier reinigen. Naast het gebruik van een zoutoplossing kan een scalpel worden gebruikt om stukjes dood weefsel te verwijderen, dat debridement wordt genoemd. . Dit debridement kan ook direct met het kompres worden gedaan tijdens het reinigen of met het aanbrengen van enzymatische zalven, zoals collagenase.

Lees meer over zalven voor de behandeling van decubitus.

2. Hoe decubitus te beoordelen

Tijdens de behandeling van de wond moet de verpleegkundige aandacht besteden aan alle kenmerken die hij kan waarnemen of identificeren, zodat na verloop van tijd een beoordeling kan worden gemaakt om te begrijpen of er een adequate genezing plaatsvindt. Deze evaluatie is ook erg belangrijk om te overwegen om de verbandmaterialen te veranderen, zodat ze gedurende de behandeling voldoende blijven..

Enkele van de belangrijkste kenmerken die tijdens alle verbanden moeten worden geëvalueerd, zijn: grootte, diepte, vorm van de randen, productie van afscheidingen, aanwezigheid van bloed, geur en aanwezigheid van tekenen van infectie, zoals roodheid in de omringende huid, zwelling, warmte of pusproductie. Soms kan de verpleegster zelfs foto's maken van de wondplaats of een tekening maken met een papier onder de wond, om de maat in de tijd te vergelijken.

Bij het beoordelen van de kenmerken van decubitus wordt ook aanbevolen om aandacht te besteden aan de huid rond de wond, omdat deze, als deze niet goed gehydrateerd is, kan bijdragen aan de toename van de zweer.

3. Wat de persoon met decubitus te leren

Er zijn verschillende leringen die erg belangrijk zijn voor de persoon met decubitus en die kunnen helpen de genezingssnelheid aanzienlijk te verbeteren en complicaties te voorkomen. Sommige van deze leringen omvatten:

• Leg de persoon uit hoe belangrijk het is om niet meer dan 2 uur in dezelfde positie te blijven;
• Leer de persoon om te positioneren om geen druk op de zweer uit te oefenen;
• Laat zien hoe u kussens gebruikt om de druk op botten te verlichten;
• Leer over de schade van roken aan de bloedcirculatie en moedig mensen aan om te stoppen met roken;
• Leg uit over tekenen van mogelijke complicaties, vooral infectie.

Daarnaast kan het ook belangrijk zijn om de persoon door te verwijzen naar een consult bij een voedingsdeskundige, aangezien goede voeding erg belangrijk is om de vorming van collageen en wondsluiting te bevorderen..

Als het een bedlegerig persoon betreft, kunt u de persoon als volgt in bed plaatsen:

Hoe bedlegerig te worden

4. Hoe het risico op nieuwe zweren te beoordelen

Mensen die een decubitus ontwikkelen, lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van nieuwe ulcera. Om deze reden is het raadzaam om het risico op een nieuwe maagzweer te beoordelen, wat kan worden gedaan met behulp van de Braden-schaal.

De Braden-schaal evalueert 6 factoren die kunnen bijdragen aan het verschijnen van een maagzweer, waaronder: het vermogen van de persoon om pijn te voelen, huidvocht, het niveau van fysieke activiteit, het vermogen om te bewegen, de voedingsstatus en de mogelijkheid er is wrijving op de huid. Aan elk van deze factoren wordt een waarde tussen 1 en 4 toegekend, en uiteindelijk moeten alle waarden worden opgeteld om de risicoclassificatie van het ontwikkelen van een decubitus te verkrijgen:

• Minder dan 17: geen risico;
• 15 tot 16: licht risico;
• 12 tot 14: matig risico;
• Minder dan 11: hoog risico.

Afhankelijk van het risico en de factoren met de laagste score, is het mogelijk om een ​​zorgplan op te stellen dat helpt om een ​​nieuwe maagzweer te voorkomen, naast het vergemakkelijken van de genezing van de bestaande maagzweer. Sommige zorgen kunnen te maken hebben met het op de juiste manier hydrateren van de huid, het aanmoedigen van een beter dieet of het stimuleren van fysieke activiteit, zelfs als deze matig is.