Wat is de ziekte van Legg-Calvé-Perthes en hoe deze te behandelen?

De ziekte van Legg-Calvé-Perthes, ook wel de ziekte van Perthes genoemd, is een zeldzame ziekte die vaker voorkomt bij mannelijke kinderen tussen 4 en 8 jaar, gekenmerkt door een verminderde bloedstroom in het heupgebied tijdens de ontwikkeling van het kind, voornamelijk waar de botten aansluiten op de kop van het beenbeen, het dijbeen.

De ziekte van Legg-Calvé-Perthes is zelfbeperkend, omdat het bot na verloop van tijd zichzelf geneest door het herstel van de lokale bloedstroom, maar het kan restverschijnselen achterlaten. Hoe dan ook, het is belangrijk dat de diagnose vroeg wordt gesteld om botvervormingen te voorkomen en het risico op heuparthritis op volwassen leeftijd te vergroten..

Belangrijkste symptomen

De meest kenmerkende symptomen van de ziekte van Legg-Calvé-Perthes zijn:

• Moeilijk lopen;
• Constante heuppijn, wat kan leiden tot lichamelijke handicap;
• Er kan acute en hevige pijn aanwezig zijn, maar dit is zeldzaam, wat een vroege diagnose moeilijk maakt.
• Moeilijkheid om het been te bewegen;
• Beperkt bewegingsbereik met het been.

In de meeste gevallen hebben deze symptomen slechts betrekking op één been en één zijde van de heup, maar er zijn enkele kinderen bij wie de ziekte zich aan beide kanten kan manifesteren en daarom kunnen symptomen aan beide benen optreden, bilateraal genoemd.

Hoe te diagnosticeren

Naast het beoordelen van de symptomen en geschiedenis van het kind, kan de kinderarts het kind ook in verschillende posities plaatsen om te proberen te begrijpen wanneer de pijn het ernstigst is en zo de oorzaak van de heuppijn te identificeren.

De normaal gevraagde tests zijn radiografie, echografie en scintigrafie. Bovendien kan magnetische resonantiebeeldvorming worden uitgevoerd om de differentiële diagnose te stellen voor voorbijgaande synovitis, bottuberculose, infectieuze of reumatische artritis, bottumoren, meervoudige epifyse-dysplasie, hypothyreoïdie en de ziekte van Gaucher.

Hoe de behandeling wordt gedaan

Het belangrijkste doel van de behandeling is om de heupen gecentreerd en met een goede mobiliteit gedurende het ziekteproces te houden om misvorming van de heup te voorkomen.

Deze ziekte wordt als zelfbeperkend beschouwd en verbetert spontaan. Het is echter belangrijk dat de orthopedist de afname of terugtrekking van de patiënt van de inspanningsactiviteiten voor de heup aangeeft en de monitoring uitvoert. Om te bewegen, wordt aanbevolen dat de persoon krukken of het koord gebruikt, een orthopedisch hulpmiddel dat de aangetaste onderste ledemaat vasthoudt, waarbij de knie wordt gebogen door middel van een riem die aan de taille en de enkel is bevestigd..

Fysiotherapie is geïndiceerd tijdens de behandeling van de ziekte van Legg-Calvé-Perthes, met sessies om de beenbeweging te verbeteren, pijn te verlichten, spieratrofie te voorkomen en bewegingsbeperking te voorkomen. In ernstigere gevallen, wanneer er grote veranderingen in het dijbeen zijn, kan een operatie worden aanbevolen.

De behandeling kan variëren afhankelijk van de leeftijd van het kind, de mate van beschadiging van de heupkop en het stadium van de ziekte op het moment van diagnose. Als er grote veranderingen worden gezien in de heup en het hoofd van het dijbeen, is het erg belangrijk dat een specifieke behandeling wordt gestart om complicaties op volwassen leeftijd te voorkomen..

Zo kan de behandeling voor de ziekte van Legg-Calvé-Perthes als volgt worden onderverdeeld:

Kinderen tot 4 jaar

Vóór de leeftijd van 4 jaar bevinden de botten zich in een fase van groei en ontwikkeling, zodat ze meestal evolueren naar normaal zonder dat er een behandeling wordt uitgevoerd..

Tijdens dit soort behandelingen is het belangrijk om regelmatig overleg te hebben met de kinderarts en met de kinderorthopedist om te controleren of het bot correct geneest of dat er sprake is van verslechtering, wat nodig is om de vorm van behandeling opnieuw te beoordelen..

Sommige factoren kunnen het eindresultaat van de behandeling beïnvloeden, zoals geslacht, leeftijd waarop de diagnose is gesteld, omvang van de ziekte, tijdstip van start van de behandeling, lichaamsgewicht en of er sprake is van heupmobiliteit.

Meer dan 4 jaar

Over het algemeen zijn de botten na 4 jaar al behoorlijk ontwikkeld en met hun bijna definitieve vorm. In deze gevallen adviseert de kinderarts meestal een operatie om het gewricht opnieuw uit te lijnen of overtollig bot te verwijderen dat in de kop van het dijbeen kan voorkomen, bijvoorbeeld door de littekens die zijn achtergelaten door de fracturen.

Bovendien kan het in de ernstigste gevallen, waarin sprake was van misvorming, nodig zijn om het heupgewricht te vervangen door een prothese, om het probleem permanent te beëindigen en het kind zich correct te laten ontwikkelen en een goede levenskwaliteit te hebben..