Wat is de vegetatieve toestand en waarom gebeurt het?
De vegetatieve toestand vindt plaats wanneer een persoon wakker is, maar niet bij bewustzijn is en ook geen enkele vorm van vrijwillige beweging heeft, waardoor het niet begrijpt of interageert met wat er om hem heen gebeurt. Dus hoewel het gebruikelijk is dat een persoon in een vegetatieve toestand zijn ogen opent, is het meestal slechts een onvrijwillige reactie van het lichaam, niet gecontroleerd door zijn eigen wil.
Deze aandoening doet zich meestal voor wanneer er een zeer duidelijke afname van de hersenfunctie is, die alleen voldoende is om onvrijwillige bewegingen, zoals ademhaling en hartslag, in stand te houden. Dus hoewel externe prikkels, zoals geluiden, de hersenen blijven bereiken, kan de persoon ze niet interpreteren en heeft daarom geen reactie.
De vegetatieve toestand komt vaker voor bij mensen die uitgebreide hersenbeschadiging hebben opgelopen, zoals in de ernstigste gevallen van klappen op het hoofd, hersentumor of beroerte, bijvoorbeeld.
Belangrijkste symptomen van vegetatieve toestand
Naast het gebrek aan bewustzijn en het onvermogen om te communiceren met wat er om hem heen gebeurt, kan de persoon in een vegetatieve toestand ook andere tekenen vertonen, zoals:
- Open en sluit je ogen gedurende de dag;
- Langzame oogbewegingen;
- Kauwen of slikken, anders dan tijdens de maaltijd;
- Produceer kleine geluiden of gekreun;
- Trek je spieren aan als je een heel hard geluid hoort of als je pijn in je huid hebt;
- Scheurt productie.
Dit type beweging vindt plaats vanwege primitieve reacties in het menselijk lichaam, maar ze worden vaak verward door vrijwillige bewegingen, vooral door familieleden van de getroffen persoon, wat kan leiden tot de overtuiging dat de persoon bewust is geworden en niet meer in de vegetatieve staat verkeert.
Wat is het verschil met coma
Het belangrijkste verschil tussen de coma en de vegetatieve toestand is dat de persoon in coma niet wakker lijkt te zijn en daarom geen ogen openen of onwillekeurige bewegingen zoals geeuwen, glimlachen of kleine geluiden maken.
Begrijp meer over de coma en wat er met de persoon gebeurt tijdens deze periode.
De vegetatieve toestand is te genezen?
In sommige gevallen is de vegetatieve toestand te genezen, vooral als deze minder dan een maand heeft geduurd en een omkeerbare oorzaak heeft, zoals bijvoorbeeld vergiftiging. Als de vegetatieve toestand echter wordt veroorzaakt door hersenbeschadiging of zuurstofgebrek, kan genezing moeilijker zijn en vaak zelfs onmogelijk.
Meestal beschouwen artsen genezing als mogelijk als de vegetatieve toestand minder dan 1 maand heeft geduurd, als er geen trauma aan het hoofd is geweest, of als het minder dan 12 maanden heeft geduurd, als er een klap is geweest.
Als de vegetatieve toestand langer dan 6 maanden aanhoudt, wordt deze gewoonlijk beschouwd als een aanhoudende of permanente vegetatieve toestand, en hoe meer tijd verstrijkt, hoe kleiner de kans op genezing. Bovendien is het na 6 maanden, zelfs als de persoon herstelt, zeer waarschijnlijk dat hij ernstige gevolgen zal hebben, zoals moeite met spreken, lopen of begrijpen.
Belangrijkste oorzaken van vegetatieve toestand
De oorzaken van de vegetatieve toestand houden meestal verband met verwondingen of veranderingen in het functioneren van de hersenen, dus ze kunnen zijn:
- Sterke slagen op het hoofd;
- Ernstige ongevallen of vallen;
- Hersenbloeding;
- Aneurysma of beroerte;
- Hersentumor.
Bovendien veranderen neurodegeneratieve ziekten, zoals de ziekte van Alzheimer, ook de juiste werking van de hersenen en daarom kunnen ze, hoewel zeldzamer, ook aan de basis van de vegetatieve toestand staan.
Hoe de behandeling wordt gedaan
Er is geen specifieke behandeling voor de vegetatieve toestand en daarom moet de behandeling altijd worden aangepast aan het type symptomen dat elke persoon vertoont, evenals aan de oorzaken die ten grondslag lagen aan de vegetatieve toestand. Dus als er hersenbloedingen zijn, moeten ze worden gestopt, als er een intoxicatie is, moet deze worden bestreden, bijvoorbeeld.
Bovendien moet de persoon worden vervangen door de vitale taken die hij niet kan uitvoeren, zoals eten, hydrateren en baden. Zo moeten bijna alle patiënten in vegetatieve toestand worden opgenomen in het ziekenhuis, rechtstreeks in de ader worden gevoerd en dagelijks hygiënisch worden verzorgd..
In sommige gevallen, vooral wanneer de kans groot is dat de persoon zal herstellen, kan de arts ook passieve fysiotherapie adviseren, waarbij een fysiotherapeut de armen en benen van de patiënt regelmatig beweegt om te voorkomen dat de spieren verslechteren en om te behouden functionele gewrichten.
