Ziekten veroorzaakt door protozoa, symptomen en behandeling
Protozoa zijn eenvoudige micro-organismen, omdat ze uit slechts 1 cel bestaan en verantwoordelijk zijn voor infectieziekten die van persoon op persoon kunnen worden overgedragen, zoals in het geval van Trichomoniasis, of door de beet of beet van insecten, zoals in het geval van Leishmaniasis en de ziekte van Chagas.
Door protozoa overgedragen ziekten kunnen worden voorkomen door eenvoudige maatregelen, zoals handen wassen voor en na het bereiden van voedsel of contact met dieren, condooms gebruiken tijdens het vrijen en het dragen van een broek en blouse met lange mouwen of afweermiddel in risicogebieden malaria bijvoorbeeld.
Ziekten veroorzaakt door protozoa
1. Toxoplasmose
Toxoplasmose is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door de protozoa Toxoplasma gondii, met katten als definitieve gastheer en mensen als tussengastheer. Zo kunnen mensen besmet raken met deze parasiet door opname van cysten van Toxoplasma gondii aanwezig in grond, water of voedsel, direct contact met de ontlasting van geïnfecteerde katten of door overdracht van moeder op kind, ook wel transplacentaal genoemd, wat gebeurt wanneer de zwangere vrouw toxoplasmose krijgt en de juiste behandeling niet krijgt en de parasiet de placenta kan passeren en de baby infecteren.
De diagnose van toxoplasmose wordt voornamelijk gesteld door immunologische tests die de concentratie van antilichamen tegen de in het bloed circulerende parasiet aangeven. Naast immunologische tests moet de arts rekening houden met de symptomen die door de patiënt worden gepresenteerd, hoewel de symptomen vaak vergelijkbaar zijn met andere parasieten.
Belangrijkste symptomen: In de meeste gevallen is toxoplasmose asymptomatisch, maar bij zwangere vrouwen en mensen met een aangetast immuunsysteem kunnen de symptomen tussen 5 en 20 dagen optreden, afhankelijk van de vorm van infectie. De belangrijkste symptomen die verband houden met Toxoplasmose zijn zwelling van de nek, hoofdpijn, rode vlekken op het lichaam, koorts en spierpijn. Weet hoe u symptomen van toxoplasmose kunt herkennen.
Hoe de behandeling is gedaan: De behandeling van Toxoplasmose wordt gedaan met als doel de parasiet uit het organisme te verwijderen, wat gewoonlijk door de arts wordt aanbevolen voor het gebruik van medicijnen, zoals Pyrimethamine geassocieerd met Sulfadiazine. Tijdens de zwangerschap, in het geval van een diagnose van toxoplasmose, is het belangrijk dat de behandeling snel wordt uitgevoerd om foetale misvormingen en complicaties tijdens de zwangerschap te voorkomen. Begrijp hoe de behandeling met toxoplasmose wordt uitgevoerd.
2. Leishmaniasis
Leishmaniasis is een parasitose die wordt veroorzaakt door de protozoa van het geslacht Leishmania die, volgens de soort die verantwoordelijk is voor de infectie, symptomen kan veroorzaken die variëren van mild tot ernstig. Een van de meest voorkomende soorten in Brazilië is de Leishmania braziliensis, wat meestal verband houdt met ernstigere klinische manifestaties.
De overdracht van soorten Leishmania gebeurt door de muggenbeet van het geslacht Lutzomyia, in de volksmond de stro-mug genoemd, die mensen bijt, zet bijvoorbeeld de parasiet af die zich in hun spijsverteringsstelsel bevond. Afhankelijk van de soort en symptomen die door de patiënt worden gepresenteerd, kan leishmaniasis worden ingedeeld in cutane of cutane leishmaniasis, mucocutane leishmaniasis en viscerale leishmaniasis, die elk specifieke kenmerken vertonen. Bekijk hoe u viscerale en cutane leishmaniasis kunt identificeren.
Belangrijkste symptomen: In het geval van cutane leishmaniasis verschijnen de eerste symptomen gewoonlijk tussen twee weken en drie maanden na infectie door de protozoa, met het verschijnen van een of meer knobbeltjes op de plaats van de muggenbeet, die in enkele gevallen kan uitgroeien tot een open en pijnloze wond. weken.
In het geval van mucocutane leishmaniasis zijn de laesies ernstiger en gaan ze snel over tot laesies waarbij de slijmvliezen en het kraakbeen betrokken zijn, voornamelijk de neus, keelholte en mond. Deze verwondingen kunnen leiden tot problemen met spreken, slikken of ademen, wat bijvoorbeeld het risico op infectie en de dood kan verhogen.
Bij viscerale leishmaniasis daarentegen hebben de symptomen een chronische evolutie en zijn er meestal frequente koorts, vergrote milt en lever, bloedarmoede, gewichtsverlies en oedeem en moeten ze snel worden behandeld, omdat mensen met dit type leishmaniasis snel kunnen evolueren naar cachexie en bijgevolg de dood.
Hoe de behandeling is gedaan: De behandeling van leishmaniasis wordt gedaan wanneer de initiële laesies erg groot zijn, vermenigvuldigen of leiden tot slopende symptomen, met het gebruik van Pentavalent Antimonials, zoals bijvoorbeeld Amphotericin B, Pentamidine en Aminosidine, die dienovereenkomstig moeten worden gebruikt. met het type leishmaniasis en begeleiding van de arts.
3. Trichomoniasis
Trichomoniasis is een besmettelijke en seksueel overdraagbare aandoening die wordt veroorzaakt door de protozoa Trichomonas sp., de meest voorkomende soort is de Trichomonas vaginalis. Infectie met deze parasiet kan zowel bij mannen als bij vrouwen voorkomen en symptomen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met urineweginfecties.
Belangrijkste symptomen: Bij vrouwen duurt het ongeveer 3 tot 20 dagen voordat de symptomen van trichomoniasis verschijnen, en er kan een geelgroene afscheiding zijn en een sterke geur, pijn tijdens geslachtsgemeenschap, pijn bij het plassen en verhoogde drang om te plassen. Bij mannen zijn de belangrijkste symptomen duidelijke, stroperige en schaarse afscheiding en ongemak bij het plassen. Leer hoe u Trichomoniasis kunt identificeren.
Hoe de behandeling is gedaan: De behandeling van Trichomoniasis gebeurt met het gebruik van antibiotica volgens het medisch advies, waarbij meestal wordt aangegeven dat bijvoorbeeld Tinidazole of Metronidazole wordt gebruikt. Het is belangrijk dat zowel de besmette persoon als zijn partner een behandeling voor trichomoniasis ondergaan, ook als er geen symptomen zijn.
4. Ziekte van Chagas
De ziekte van Chagas, ook bekend als Amerikaanse trypanosomiasis, is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door de parasiet Trypanosoma cruzi. Deze ziekte wordt overgedragen door de beet van een insect dat in de volksmond bekend staat als een kapper, dat onmiddellijk na het bijten van de persoon ontlast, de parasiet vrijgeeft en wanneer de persoon de plek krabt, het uiteindelijk de protozoa verspreidt en het in het lichaam laat komen.
Hoewel de beet van de kapper de meest voorkomende vorm van overdracht van de parasiet is, kan de ziekte van Chagas ook worden verkregen door transfusie van besmet bloed, van moeder op kind tijdens zwangerschap of bevalling en door consumptie van besmet voedsel door de kapper of de uitwerpselen, voornamelijk suikerriet en açaí. Lees meer over de ziekte van Chagas.
Belangrijkste symptomen: De symptomen van de ziekte van Chagas variëren afhankelijk van de immuniteit van de gastheer en kunnen asymptomatisch zijn, waarbij de parasiet jarenlang in het lichaam blijft zonder symptomen te veroorzaken, of symptomen heeft die variëren van mild tot ernstig afhankelijk van het aantal parasieten in het lichaam en het immuunsysteem van de persoon.
De belangrijkste symptomen die verband houden met de ziekte van Chagas zijn koorts, oedeem bij de beet, vergrote lever en milt, gezwollen en pijnlijke lymfeklieren en algehele malaise. Bovendien komt cardiale betrokkenheid vaak voor, wat leidt tot een vergroot hart en zwelling van de oogleden.
Hoe de behandeling is gedaan: De behandeling voor de ziekte van Chagas is nog niet goed ingeburgerd, maar er wordt meestal aangegeven dat patiënten met Chagas worden behandeld met het gebruik van Nifurtimox en Benzonidazole.
5. Giardiasis
Giardiasis is een parasitose veroorzaakt door de protozoa Giardia lamblia, dat is de enige soort van het geslacht Giardia in staat om mensen te infecteren en symptomen te veroorzaken. Deze ziekte komt vaker voor bij kinderen en kan worden overgedragen door inname van cysten van Giardia lamblia aanwezig in besmet water, voedsel of omgeving, naast direct contact met besmette mensen, komt deze vorm van overdracht veel voor op plaatsen met veel mensen en heeft het geen toereikende sanitaire omstandigheden. Begrijp meer over wat giardiasis is en hoe het wordt overgedragen.
Belangrijkste symptomen: Symptomen van Giardia verschijnen 1 tot 3 weken na contact met de protozoa en zijn voornamelijk intestinaal, met buikkrampen, verhoogde productie van darmgassen, slechte spijsvertering, onbedoeld gewichtsverlies en diarree die mild en aanhoudend of ernstig kan zijn..
Hoe de behandeling is gedaan: Behandeling voor Giardiasis omvat het gebruik van antibiotica en antiparasitaire geneesmiddelen, zoals Metronidazole, Secnidazole, Tinidazole of Albendazole, die moeten worden gebruikt zoals voorgeschreven door de arts. Bovendien is het vanwege diarree belangrijk dat de persoon tijdens de behandeling veel vocht drinkt om uitdroging te voorkomen, wat in deze gevallen gebruikelijk is.
In ernstigere gevallen, wanneer diarree intens en aanhoudend is, wordt aanbevolen dat de persoon wordt doorverwezen naar het dichtstbijzijnde gezondheidscentrum of ziekenhuis om serum rechtstreeks in de ader te krijgen en zo kan uitdroging worden voorkomen..
6. Amoebiasis
Amoebiasis is een veel voorkomende infectieziekte bij kinderen en wordt veroorzaakt door de parasiet Entamoeba histolytica en het wordt voornamelijk overgedragen door de inname van cysten die aanwezig zijn in water of voedsel dat besmet is met uitwerpselen. Wanneer de cysten het lichaam binnenkomen, blijven ze vastzitten in de wand van het spijsverteringskanaal en geven ze de actieve vormen van de parasiet vrij, die zich voortplanten en naar de darm van de persoon gaan, waardoor spijsverteringsklachten ontstaan. Lees meer over amebiasis.
Belangrijkste symptomen: A Entamoeba histolytica het kan jarenlang in het lichaam blijven zonder symptomen te veroorzaken, maar het komt vaker voor dat ongeveer 2 tot 4 weken na de infectie de symptomen beginnen te verschijnen. De belangrijkste symptomen die verband houden met amoebiasis zijn buikpijn, diarree, misselijkheid, misselijkheid, overmatige vermoeidheid en de aanwezigheid van bloed of afscheiding in de ontlasting.
Hoe de behandeling is gedaan: De behandeling van amebiasis is eenvoudig en dient te gebeuren met Metronidazole volgens de richtlijnen van de arts. Ondanks dat het een gemakkelijk te behandelen parasitose is, is het belangrijk dat het wordt gestart zodra de eerste symptomen optreden, aangezien de Entamoeba histolytica kan de darmwand passeren en zich door de bloedbaan verspreiden, andere organen bereiken en ernstigere symptomen veroorzaken.
7. Malaria
Malaria wordt veroorzaakt door de beet van de vrouwelijke mug van het geslacht Anopheles besmet door de parasiet van het geslacht Plasmodium spp. De belangrijkste soort van de parasiet die in Brazilië wordt gevonden, is Plasmodium malariae, Plasmodium falciparum en Plasmodium vivax. Deze parasiet gaat bij binnenkomst in het lichaam naar de lever, vermenigvuldigt zich en bereikt vervolgens de bloedbaan, bijvoorbeeld om rode bloedcellen te vernietigen.
Ondanks dat het niet vaak voorkomt, kan overdracht van malaria ook plaatsvinden door transfusie van besmet bloed, het delen van besmette spuiten of ongelukken in het laboratorium, bijvoorbeeld.
Belangrijkste symptomen: De incubatietijd voor malaria, de tijd tussen contact met het ziekteverwekkende agens en het optreden van de eerste symptomen, varieert afhankelijk van de soort protozoa. In het geval van P. malariae, de incubatietijd is 18 tot 40 dagen P. falciparum is 9 tot 14 dagen en de P. vivax is 12 tot 17 dagen.
De eerste symptomen van malaria zijn vergelijkbaar met die van andere infectieziekten, met malaise, hoofdpijn, vermoeidheid en spierpijn. Deze symptomen gaan meestal vooraf aan de karakteristieke symptomen van malaria, die over het algemeen verband houden met het vermogen van de parasiet om rode bloedcellen binnen te dringen en te vernietigen, zoals koorts, zweet, koude rillingen, misselijkheid, braken, hoofdpijn en zwakte.
In de ernstigste gevallen, vooral wanneer de infectie optreedt bij kinderen, zwangere vrouwen, niet-immuun volwassenen en mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem, kunnen er bijvoorbeeld aanvallen, geelzucht, hypoglykemie en veranderingen in de bewustzijnsstaat optreden.
Hoe de behandeling is gedaan: Om malaria te behandelen, beveelt de arts gewoonlijk het gebruik aan van antimalariamiddelen, die gratis worden geleverd door SUS, afhankelijk van het type Plasmodium, ernst van de symptomen, leeftijd en immuunstatus van de persoon. Zo kan het gebruik van bijvoorbeeld Chloroquine, Primaquine of Artesunate en Mefloquine worden aanbevolen. Lees meer over de behandeling van malaria.
