Wat is longfibrose en hoe te behandelen
Longfibrose is een ziekte die wordt gekenmerkt door het optreden van fibrose, dat wil zeggen littekens in het weefsel van de longen, waardoor ze stijver worden, het ademhalingsvermogen belemmeren en symptomen veroorzaken zoals kortademigheid en droge hoest.
In veel gevallen kan de oorzaak van de ziekte niet worden gevonden, aangezien ze geclassificeerd zijn als Idiopathische longfibrose, maar enkele factoren die de kans op het ontwikkelen van de ziekte vergroten, zijn blootstelling aan beroepsstof, zoals silica en asbest, roken, vervuiling, auto-immuunziekten of bijwerkingen van het gebruik van bepaalde medicijnen, zoals bijvoorbeeld amiodaron of nitrofurantoïne.
Longfibrose kan niet worden genezen omdat deze longschade niet kan worden hersteld. De ziekte kan echter onder controle worden gehouden door middel van fysiotherapie en het gebruik van door de longarts voorgeschreven medicijnen zoals immunosuppressiva, Pirfenidon of Nintedanib. Bekijk hoe dit geneesmiddel werkt en hoe u het moet gebruiken door hier te klikken.
Belangrijkste symptomen
In een vroeg stadium veroorzaakt longfibrose mogelijk geen symptomen. Naarmate de ziekte voortschrijdt, tekenen en symptomen zoals:
- Kortademigheid;
- Droge hoest of weinig afscheiding;
- Overmatige vermoeidheid;
- Gebrek aan eetlust en gewichtsverlies zonder aanwijsbare reden;
- Spier- en gewrichtspijn;
- Blauwe of paarse vingers;
- Vervorming van de vingers kenmerkend voor het gebrek aan zuurstof in het lichaam, "drumstick-vingers" genoemd.
De ernst en snelheid van het optreden van symptomen kan van persoon tot persoon verschillen, vooral afhankelijk van de oorzaak, en evolueert in het algemeen van maanden tot jaren.
Bij het vermoeden van longfibrose, zal de longarts tests bestellen zoals computertomografie, die de aanwezigheid van veranderingen in longweefsel, spirometrie, die de ventilatiecapaciteit van de longen meet, en andere tests, zoals bloedtesten, meten die andere ziekten uitsluiten, zoals longontsteking. Bij twijfel kan ook een longbiopsie worden uitgevoerd.
Het is belangrijk om longfibrose niet te verwarren met cystische fibrose, een erfelijke ziekte die zich bij kinderen voordoet, waarbij sommige klieren abnormale afscheidingen produceren die voornamelijk de spijsvertering en de luchtwegen aantasten. Bekijk hoe u cystische fibrose kunt identificeren en behandelen.
Hoe de behandeling wordt gedaan
De behandeling van longfibrose moet worden geleid door een longarts en omvat doorgaans geneesmiddelen met antifibrotische eigenschappen, zoals Pirfenidon of Nintedanib, corticosteroïden, zoals prednison, en geneesmiddelen die de reactie van het immuunsysteem verminderen, zoals cyclosporine of methotrexaat, en kunnen sommige symptomen verlichten of de progressie van de ziekte vertragen ...
Fysiotherapie is essentieel voor het uitvoeren van longrevalidatie, waarbij geplande oefeningen worden uitgevoerd met als doel de ademhaling van de patiënt te verbeteren, die actiever is en minder symptomen heeft..
Bovendien kan de arts in ernstigere gevallen ook aanbevelen om thuis zuurstof te gebruiken als een manier om de bloedoxygenatie te helpen verhogen. De ziekte kan bij sommige mensen zeer ernstig worden en in deze gevallen kan een longtransplantatie aangewezen zijn..
Lees meer over behandeling op: Behandeling voor longfibrose.
Wat veroorzaakt longfibrose?
Hoewel een specifieke oorzaak voor longfibrose niet is vastgesteld, is het risico op het ontwikkelen van de ziekte groter voor personen die:
- Het zijn rokers;
- Ze werken in omgevingen met veel giftige stoffen, zoals silicastof of asbest;
- Ze hebben bestraling of chemotherapie voor kanker, zoals long- of borstkanker;
- Ze gebruiken bepaalde medicijnen die het risico lopen dit effect te veroorzaken, zoals Amiodaron Hydrochloride of Propranolol, of antibiotica, zoals Sulfasalazine of Nitrofurantoin, bijvoorbeeld;
- Ze hebben longziekten, zoals tuberculose of longontsteking;
- Auto-immuunziekten hebben zoals lupus, reumatoïde artritis of sclerodermie.
Bovendien kan idiopathische longfibrose worden overgedragen van ouders op kinderen, en het wordt aanbevolen om genetische counseling te hebben als er in de familie veel gevallen van de ziekte zijn..