Startpagina » Oogheelkunde » Wat is fotofobie en hoe te behandelen

    Wat is fotofobie en hoe te behandelen

    Fotofobie is de verhoogde gevoeligheid voor licht of helderheid, die in deze situaties een afkeer of een onaangenaam gevoel in de ogen veroorzaakt en symptomen veroorzaakt zoals moeilijk openen of de ogen open houden in een heldere omgeving.

    Zo lijdt de persoon met fotofobie aan een intolerantie voor de lichtstimulus, die kan worden veroorzaakt door oogziekten, zoals geboorteafwijkingen of oogontsteking, of door systemische ziekten, zoals albinisme of meningitis. Bovendien kan fotofobie in sommige situaties worden vergemakkelijkt, zoals bij overmatig gebruik van contactlenzen of tijdens herstel na oogchirurgie.

    Fotofobie kan worden genezen en de behandeling wordt door de arts op de oorzaak gericht. Deze oorzaak kan echter vaak niet worden verholpen en het wordt aanbevolen enkele tips op te volgen om de effecten van deze gevoeligheid dagelijks te verminderen, zoals het dragen van een zonnebril of met fotochrome lenzen..

    Belangrijkste oorzaken

    De ogen proberen zichzelf altijd te beschermen tegen het licht, wat bij overmatig veel hinderlijk kan zijn. Bij fotofobie is er echter een meer overdreven reactie en kan het risico toenemen in de volgende situaties:

    • Aangeboren aandoeningen van het netvlies, zoals afwezigheid van pigmenten achterin het oog, afwezigheid van irissen of albinisme;
    • Lichtgekleurde ogen, zoals blauw of groen, omdat ze het minste vermogen hebben om pigmenten op te nemen;
    • Oogziekten, zoals cataract, glaucoom of uveitis;
    • Oogletsel, veroorzaakt door infecties, allergieën of verwondingen;
    • Astigmatisme, een situatie waarin het hoornvlies van vorm verandert;
    • Neurologische veranderingen, zoals migraine of toevallen.
    • Systemische ziekten die niet direct verband houden met de ogen, zoals reumatologische aandoeningen, meningitis, hondsdolheid, botulisme of kwikvergiftiging, bijvoorbeeld;
    • Overmatig gebruik van contactlenzen;
    • Na oogchirurgie, zoals cataract of refractieve chirurgie.

    Bovendien kan het gebruik van sommige medicijnen, zoals fenylefrine, furosemide of scopolamine, of illegale drugs, zoals amfetaminen of cocaïne, ook de gevoeligheid voor licht verhogen en fotofobie veroorzaken.

    Veel voorkomende symptomen

    Fotofobie wordt gekenmerkt door afkeer of verhoogde gevoeligheid voor licht, en wanneer het overdreven is, duidt het op een verandering in het gezichtsvermogen en kan het gepaard gaan met andere tekenen en symptomen, zoals roodheid, branderig gevoel of jeuk in de ogen..

    Bovendien is het, afhankelijk van het type wijziging dat fotofobie veroorzaakt, mogelijk oogpijn, verminderd gezichtsvermogen of zelfs manifestaties in andere delen van het lichaam, zoals koorts, zwakte of gewrichtspijn..

    Daarom is het, in aanwezigheid van plotselinge, intense of repetitieve fotofobie, belangrijk om de oogarts te zoeken om de toestand van het gezichtsvermogen en de ogen te beoordelen, om de oorzaak te achterhalen en de juiste behandeling aan te geven..

    Hoe de behandeling wordt gedaan

    Om fotofobie te behandelen, is het noodzakelijk om de oorzaak ervan te identificeren en te behandelen, na medische evaluatie kan het nodig zijn om een ​​cataract te ondergaan, het gezichtsvermogen te corrigeren voor astigmatisme of medicijnen te gebruiken om bijvoorbeeld migraine te voorkomen.

    Daarnaast zijn enkele tips die moeten worden gevolgd om de symptomen van fotofobie te verlichten:

    • Gebruik meekleurende lenzen, die zich aanpassen aan de helderheid van de omgeving;
    • Draag een zonnebril in heldere omgevingen, met UV-bescherming om oogletsel te voorkomen;
    • Geef de voorkeur aan een bril op sterkte met gepolariseerde lenzen, die extra bescherming bieden tegen lichtreflecties veroorzaakt door reflecterende oppervlakken, zoals bijvoorbeeld water;
    • Draag in zonnige omgevingen hoeden met brede rand en blijf liever onder de paraplu;

    Daarnaast wordt aanbevolen om als oogarts jaarlijks een evaluatie uit te voeren, de ooggezondheid te bewaken en veranderingen zo snel mogelijk op te sporen.