Wat is nystagmus, hoe te identificeren en te behandelen

Nystagmus is de onvrijwillige en oscillerende beweging van de ogen, die kan optreden zelfs als het hoofd stil is, en kan leiden tot enkele symptomen, zoals misselijkheid, braken en onbalans, bijvoorbeeld.

De beweging van de ogen kan van de ene naar de andere kant gebeuren, horizontale nystagmus genoemd, van boven naar beneden, de naam verticale nystagmus ontvangen, of in cirkels, dit type wordt roterende nystagmus genoemd.

Nystagmus kan als normaal worden beschouwd, bijvoorbeeld als het de beweging van het hoofd volgt en zich op een afbeelding concentreert, maar het kan ook als pathologisch worden beschouwd als het zelfs met het hoofd nog steeds gebeurt, en kan het gevolg zijn van labyrintitis, neurologische veranderingen of bijwerking van medicatie bijvoorbeeld.

Hoe nystagmus te identificeren

Nystagmus wordt voornamelijk gekenmerkt door de onvrijwillige beweging van de ogen, die normaal kan zijn of door een bepaalde toestand van de persoon, in welk geval het pathologische nystagmus wordt genoemd. Nystagmus bestaat uit twee bewegingen, één langzaam en één snel. De langzame beweging vindt plaats wanneer de ogen de beweging van het hoofd volgen, gericht op een vast punt. Wanneer de ogen hun limiet bereiken, brengt de snelle beweging ze terug naar hun startpositie.

Wanneer de langzame en snelle beweging plaatsvindt, zelfs wanneer het hoofd is gestopt, zijn de oogbewegingen meer merkbaar, namelijk deze aandoening die pathologische nystagmus wordt genoemd.

Naast onvrijwillige oogbewegingen kan nystagmus worden opgemerkt als gevolg van het optreden van enkele symptomen, zoals onbalans, misselijkheid, braken en duizeligheid.

Belangrijkste oorzaken

Volgens de oorzaak kan nystagmus in twee hoofdtypen worden ingedeeld:

1. Fysiologische nystagmus, waarin de ogen normaal bewegen om bijvoorbeeld een beeld scherp te stellen als we ons hoofd draaien;
2. Pathologische nystagmus, waarbij de oogbewegingen zelfs met het hoofd nog steeds plaatsvinden, wat normaal gesproken indicatief is dat er veranderingen zijn in het vestibulaire systeem, dat een systeem is dat niet alleen verantwoordelijk is voor het horen en behouden van evenwicht, maar ook voor het verzenden van elektrische impulsen naar de hersenen en regio's die controle oogbewegingen.

Naast de classificatie in fysiologisch en pathologisch, kan nystagmus ook worden geclassificeerd als aangeboren, wanneer het kort na de geboorte wordt waargenomen of verworven, wat gebeurt als gevolg van verschillende situaties die zich gedurende het hele leven kunnen voordoen, omdat dit de belangrijkste oorzaken zijn:

• Labyrinthitis;
• Neurologische veranderingen in tumorstromen of slagen op het hoofd bijvoorbeeld;
• Verlies van gezichtsvermogen;
• Voedingstekorten, zoals vitamine B12 bijvoorbeeld;
• Beroerte;
• Overmatig gebruik van alcoholische dranken;
• Bijwerking van medicijnen.

Bovendien hebben mensen met het syndroom van Down of albinisme bijvoorbeeld meer kans op nystagmus.

De diagnose wordt gesteld door de oogarts door het observeren van oogbewegingen, naast het uitvoeren van specifieke tests, zoals bijvoorbeeld elektro-oculografie en video-oculografie, waarbij onvrijwillige oogbewegingen in realtime en in een nauwkeuriger.

Hoe de behandeling wordt gedaan

De behandeling van nystagmus wordt gedaan met als doel het optreden van onvrijwillige oogbewegingen te verminderen, daarom kan de behandeling van de oorzaak worden aangegeven door de oogarts en kan schorsing van het medicijn dat verantwoordelijk is voor nystagmus of vitaminesuppletie worden aanbevolen, wanneer dit gebeurt als gevolg van voedingstekorten.

Bovendien kan de oogarts het gebruik van bepaalde geneesmiddelen aangeven die rechtstreeks op het neurotransmittersysteem kunnen werken, naast het gebruik van contactlenzen kan worden aanbevolen.

In ernstigere gevallen, wanneer onvrijwillige bewegingen zeer vaak voorkomen en plaatsvinden ongeacht de positie van het hoofd, kan een operatie nodig zijn om de positie van de spieren die verantwoordelijk zijn voor het bewegen van het oog te veranderen, waardoor het vermogen om zich te concentreren op objecten, naast het verbeteren van het visuele vermogen.