Wat is spina bifida en hoe wordt het behandeld?

Spina bifida wordt gekenmerkt door een reeks aangeboren afwijkingen die zich tijdens de eerste 4 weken van de zwangerschap bij de baby ontwikkelen, die worden gekenmerkt door een storing in de ontwikkeling van de wervelkolom en een onvolledige vorming van het ruggenmerg en de structuren die het beschermen.

Over het algemeen treedt dit letsel op aan het einde van de wervelkolom, omdat het het laatste deel van de wervelkolom is dat wordt gesloten, waardoor een uitstulping in de rug van de baby ontstaat en dit mogelijk verband houdt met een tekort aan foliumzuur bij de moeder, bijvoorbeeld.

Spina bifida kan verborgen zijn wanneer het geen problemen bij het kind of cysticus veroorzaakt, waarbij het kind bijvoorbeeld verlamming van de onderste ledematen of urine- en fecale incontinentie kan hebben.

Spina bifida kan niet worden genezen, maar het kan met een operatie worden behandeld om het defect in de wervelkolom opnieuw te introduceren en te sluiten, wat de complicaties van de ziekte niet altijd oplost. Fysiotherapie voor spina bifida is ook een belangrijk hulpmiddel bij de behandeling om de onafhankelijkheid van het kind te bevorderen.

Mogelijke oorzaken

De oorzaken van spina bifida zijn nog niet volledig bekend, maar er wordt aangenomen dat ze verband houden met genetische factoren of foliumzuurdeficiëntie bij de moeder, maternale diabetes, maternale zinkdeficiëntie en alcoholinname tijdens de eerste 3 maanden van de zwangerschap.

Typen en symptomen van spina bifida

Soorten spina bifida zijn onder meer:

1. Verborgen spina bifida

Verborgen spina bifida wordt gekenmerkt door een onvolledige sluiting van de wervelkolom, zonder betrokkenheid van het ruggenmerg en de structuren die het beschermen. Het kan onopgemerkt blijven en heeft over het algemeen geen neurologische problemen en komt vaker voor in het onderste deel van de wervelkolom, tussen de L5- en S1-wervels, met een abnormale aanwezigheid van haar en een vlek in dit gebied. Leer meer over verborgen spina bifida;

2. Cystic spina bifida

De cystische spina bifida wordt gekenmerkt door de onvolledige sluiting van de wervelkolom, waarbij het ruggenmerg en de structuren die het beschermen, worden aangetast door een uitsteeksel op de rug van de baby. Het kan worden onderverdeeld in:

• Meningocele, wat de lichtste vorm is van cystische spina bifida, omdat het uitsteeksel op de rug van de baby alleen de structuren omvat die het ruggenmerg beschermen, waardoor het ruggenmerg in de wervels blijft, zoals normaal. Het uitsteeksel wordt bedekt door de huid en in dit geval heeft de baby geen neurologische problemen omdat de geleiding van zenuwimpulsen normaal plaatsvindt;
• Myelomeningocele, wat de meest ernstige vorm van cystische spina bifida is, omdat het uitsteeksel op de rug van de baby de structuren bevat die het ruggenmerg en een deel ervan beschermen. Het uitsteeksel wordt niet bedekt door de huid, het is open en in dit geval heeft de baby neurologische problemen omdat de overdracht van zenuwimpulsen niet plaatsvindt.

Zo kan myelomeningocele problemen veroorzaken zoals verlamming in de benen, veranderingen in gevoel onder de blessure, problemen met motoriek, urine- en fecale incontinentie en leerproblemen.

Vaak is myelomeningocele gerelateerd aan hydrocephalus, wat een toename is van hersenvocht in de hersenen.

Hoe de behandeling wordt gedaan

De behandeling voor spina bifida is afhankelijk van het type en de verborgen spina bifida heeft in de meeste gevallen geen behandeling nodig. In het geval van cystic spina bifida bestaat de behandeling uit een operatie die moet worden uitgevoerd in de eerste dagen van het leven van het kind om alle structuren in de wervelkolom opnieuw te introduceren en het defect in de wervelkolom te sluiten. Met deze operatie kunnen sommige neurologische problemen echter niet altijd worden voorkomen.

Bij myelomeningocele, kort na de geboorte tot de operatie, moet de baby op zijn buik liggen, zodat het open laesie bedekt is met kompressen gedrenkt in zoutoplossing om infectie te voorkomen.

Als er spina bifida sacra met hydrocephalus is, wordt ook een operatie uitgevoerd om overtollig vocht uit de hersenen naar de buik af te voeren, om de gevolgen te voorkomen of te verminderen.
Naast chirurgie is fysiotherapie voor cystische spina bifida een zeer belangrijke behandelingsoptie. Deze procedure is bedoeld om het kind zo onafhankelijk mogelijk te helpen door te lopen of een rolstoel te gebruiken, de ontwikkeling van contracturen en misvormingen te voorkomen en de blaas- en darmspieren onder controle te houden..