Wat is schizofrenie, hoofdtypen en hoe te behandelen

Schizofrenie is een psychiatrische ziekte die wordt gekenmerkt door veranderingen in het functioneren van de geest die stoornissen in denken en emoties veroorzaken, veranderingen in gedrag, naast verlies van realiteitszin en kritisch oordeel.

Ondanks dat schizofrenie vaker voorkomt tussen de 15 en 35 jaar oud, kan het op elke leeftijd voorkomen en manifesteert het zich meestal door verschillende typen, zoals paranoïde, katatonische, hebefrene of ongedifferentieerde, die symptomen vertonen die variëren van hallucinaties, illusies, antisociaal gedrag, verlies van motivatie of geheugenveranderingen.

Schizofrenie treft ongeveer 1% van de bevolking en hoewel het niet te genezen is, kan het goed worden bestreden met antipsychotica, zoals risperidon, quetiapine of clozapine, bijvoorbeeld onder begeleiding van de psychiater, naast andere therapieën, zoals psychotherapie en ergotherapie, als een manier om de patiënt te helpen rehabiliteren en opnieuw te integreren in het gezin en de samenleving.

Belangrijkste symptomen

Er zijn verschillende symptomen die aanwezig zijn bij een persoon met schizofrenie, die kan variëren per persoon en het type schizofrenie dat zich voordoet, waaronder symptomen die positief worden genoemd (die beginnen te gebeuren), negatief (die normaal waren, maar niet meer gebeurden) ) of cognitief (moeilijkheden bij het verwerken van informatie).

De belangrijkste zijn:

• Wanen, die ontstaan ​​wanneer de persoon sterk gelooft in iets dat niet echt is, zoals vervolgd, verraden of bijvoorbeeld met superkrachten. Beter begrijpen wat delirium is, de soorten en wat de oorzaken zijn;
• Hallucinaties, het zijn levendige en duidelijke percepties van dingen die niet bestaan, zoals het horen van stemmen of het zien van visioenen;
• Ongeorganiseerd denken, waarin de persoon losse en zinloze dingen spreekt;
• Afwijkingen in de manier van bewegen, met ongecoördineerde en onvrijwillige bewegingen, naast katatonisme, gekenmerkt door gebrek aan beweging, aanwezigheid van herhaalde bewegingen, vaste ogen, grimassen, echo van spraak of stom zijn, bijvoorbeeld;
• Gedrag verandert, er kunnen psychotische uitbraken, agressie, opwinding en risico op zelfmoord zijn;
• Negatieve symptomen, als verlies van wil of initiatief, gebrek aan emotionele expressie, sociaal isolement, gebrek aan zelfzorg;
• Gebrek aan aandacht en concentratie;
• Geheugen verandert en leermoeilijkheden.

Schizofrenie kan plotseling, in dagen of geleidelijk optreden, met veranderingen die geleidelijk over maanden tot jaren verschijnen. Meestal worden de eerste symptomen opgemerkt door familieleden of goede vrienden, die merken dat de persoon achterdochtiger, verward, ongeorganiseerd of afstandelijk is. Lees meer over het identificeren van deze ziekte bij schizofreniesymptomen.

Om schizofrenie te bevestigen, zal de psychiater de reeks tekens en symptomen die door de persoon worden gepresenteerd evalueren en, indien nodig, tests zoals computertomografie of magnetische resonantiebeeldvorming van de schedel bestellen om andere ziekten uit te sluiten die psychiatrische symptomen kunnen veroorzaken, zoals hersentumor of dementie. voorbeeld.

Wat zijn de soorten

Klassiek schizofrenie kan in verschillende typen worden ingedeeld, afhankelijk van de belangrijkste symptomen die de persoon heeft. Volgens DSM V, dat verschillende psychische stoornissen classificeert, wordt het bestaan ​​van verschillende subtypes echter niet langer overwogen, omdat er volgens verschillende onderzoeken geen verschillen zijn in de evolutie en behandeling van elk subtype..

Toch omvat de klassieke classificatie de aanwezigheid van deze typen:

1. Paranoïde schizofrenie

Het is het meest voorkomende type, waarbij wanen en hallucinaties de boventoon voeren, vooral het horen van stemmen, en gedragsveranderingen, zoals opwinding, rusteloosheid, komen ook veel voor. Lees meer over paranoïde schizofrenie.

2. Catatonische schizofrenie

Het wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van katatonisme, waarbij de persoon niet correct reageert op de omgeving, met langzame bewegingen of verlamming van het lichaam, waarin men uren tot dagen in dezelfde positie kan blijven, traagheid of niet praten, herhaling van woorden of Zegt iemand zojuist, evenals herhaling van bizarre bewegingen, gezichten trekken of staren.

Het is een minder vaak voorkomend type schizofrenie en moeilijker te behandelen, met het risico op complicaties zoals ondervoeding of zelfbeschadiging, bijvoorbeeld.

3. Hebreeuwse of ongeorganiseerde schizofrenie

Naast de aanwezigheid van negatieve symptomen, zoals desinteresse, sociaal isolement en verlies van het vermogen om dagelijkse activiteiten uit te voeren, overheerst gedesorganiseerd denken, met betekenisloze en uit de context gesproken toespraken..

4. Ongedifferentieerde schizofrenie

Het ontstaat wanneer er symptomen van schizofrenie zijn, maar de persoon past niet bij de genoemde typen.

5. Restschizofrenie

Het is een chronische vorm van de ziekte. Het gebeurt wanneer de criteria voor schizofrenie zich in het verleden voordeden, maar momenteel niet actief zijn, maar negatieve symptomen blijven bestaan, zoals traagheid, sociaal isolement, gebrek aan initiatief of genegenheid, verminderde gezichtsuitdrukking of gebrek aan zelfzorg, bijvoorbeeld.

Wat veroorzaakt schizofrenie

De exacte oorzaak van de oorzaak van schizofrenie is nog onbekend, maar het is bekend dat de ontwikkeling ervan zowel door genetica wordt beïnvloed, omdat er binnen dezelfde familie een groter risico is, als door omgevingsfactoren, waaronder drugsgebruik. zoals marihuana, virale infecties, ouders op gevorderde leeftijd tijdens de zwangerschap, ondervoeding tijdens de zwangerschap, complicaties bij de geboorte, negatieve psychologische ervaringen of het ervaren van fysiek of seksueel misbruik.

Hoe de behandeling wordt gedaan

De behandeling van schizofrenie wordt begeleid door de psychiater, met antipsychotica zoals Risperidon, Quetiapine, Olanzapine of Clozapine, die voornamelijk positieve symptomen helpen beheersen, zoals hallucinaties, waanvoorstellingen of gedragsveranderingen.

Andere anxiolytische geneesmiddelen, zoals Diazepam, of stemmingsstabilisatoren, zoals Carbamazepine, kunnen worden gebruikt om de symptomen te verlichten in geval van opwinding of angst, naast antidepressiva, zoals Sertraline, kunnen ook worden geïndiceerd bij depressie..

Daarnaast zijn psychotherapie en ergotherapie nodig, als manier om bij te dragen aan een betere revalidatie en re-integratie van de patiënt in het sociale leven. Familiegerichtheid en toezicht door sociale en gemeenschapsteams zijn ook belangrijke maatregelen om de effectiviteit van de behandeling te verbeteren.

Schizofrenie bij kinderen

Schizofrenie bij kinderen wordt vroege schizofrenie genoemd, omdat het niet vaak voorkomt bij kinderen. Het vertoont dezelfde symptomen en typen als schizofrenie bij volwassenen, maar het begint meestal geleidelijker en is vaak moeilijk te definiëren wanneer het verscheen.

Veranderingen in het denken komen vaker voor, met ongeorganiseerde ideeën, waanvoorstellingen, hallucinaties en moeilijk sociaal contact. De behandeling wordt gedaan met de kinderpsychiater, met medicijnen als bijvoorbeeld Haloperidol, Risperidon of Olanzapine, en ook psychotherapie, ergotherapie en gezinsbegeleiding zijn belangrijk..