Wat is epididymitis en hoe het te behandelen
Epididymitis is de ontsteking van de bijbal, een klein kanaal dat de zaadleider verbindt met de testis, en waar het sperma rijpt en opslaat.
Deze ontsteking veroorzaakt meestal symptomen zoals zwelling van het scrotum en pijn, vooral tijdens het lopen of bewegen. Epididymitis kan op elke leeftijd voorkomen, maar komt vaker voor tussen 14 en 35 jaar als gevolg van infectie door een bacterie of een seksueel overdraagbare aandoening.
Wanneer epididymitis wordt veroorzaakt door een infectie, is deze meestal acuut en daarom houden de symptomen tussen 1 en 6 weken aan, en verbeteren ze zoals een antibioticabehandeling. Wanneer de ontsteking echter door andere factoren wordt veroorzaakt, kan het moeilijker zijn om te behandelen en duurt het langer dan 6 weken, aangezien het als chronisch wordt beschouwd.
Belangrijkste symptomen
De meest voorkomende symptomen van epididymitis zijn:
- Constante lage koorts en koude rillingen;
- Ernstige pijn in het scrotum of bekkengebied;
- Gevoel van druk in de testikels;
- Zwelling van het scrotum;
- Ontstoken lies in de lies;
- Pijn tijdens intiem contact of bij het plassen;
- Aanwezigheid van bloed in sperma.
Deze symptomen kunnen in de loop van de tijd milder worden en verergeren, tot het punt waarop het niet meer mogelijk is om te bewegen vanwege hevige pijn. Wanneer symptomen optreden die op een verandering in de testikels kunnen duiden, is het belangrijk om de uroloog te raadplegen om de juiste oorzaak te achterhalen en de meest geschikte behandeling te starten..
Wie loopt het meeste risico op epididymitis
Het risico op het ontwikkelen van een ontsteking van de bijbal is groter bij mannen met seksueel overdraagbare aandoeningen, zoals chlamydia en gonorroe, maar bij een andere infectie zoals tuberculose, prostatitis of urineweginfectie kan epididymitis ook optreden..
Bij jongens ontstaat epididymitis meestal na een harde klap in het intieme gebied of door de testikel te draaien. In beide gevallen zijn de symptomen vergelijkbaar met die bij volwassenen en moeten ze zo snel mogelijk in het ziekenhuis worden behandeld.
Hoe de diagnose te bevestigen
De diagnose van epididymitis kan alleen door de arts worden gesteld op basis van observatie en palpatie van het intieme gebied, maar het kan nodig zijn om dit te bevestigen met tests zoals urineonderzoek, Doppler-echografie, computertomografie of magnetische resonantie, bijvoorbeeld.
Hoe de behandeling wordt gedaan
Aangezien de meeste gevallen van epididymitis worden veroorzaakt door een infectie, wordt de behandeling meestal gestart met het gebruik van antibiotica zoals:
- Doxycycline;
- Ciprofloxacin;
- Ceftriaxon.
Deze antibiotica moeten gedurende maximaal 4 weken worden ingenomen, op advies van de arts, zelfs als de symptomen zijn verbeterd.
Daarnaast is het om de symptomen te verlichten nog steeds aan te raden om te rusten, te voorkomen dat u zeer zware voorwerpen oppakt en ijs op de regio aanbrengt. De uroloog kan ook ontstekingsremmende medicijnen en pijnstillers zoals Ibuprofen of Paracetamol voorschrijven om het welzijn tijdens herstel te verbeteren.
Dit type behandeling is meestal redelijk succesvol en de symptomen verschijnen binnen ongeveer 2 weken, maar in sommige gevallen kan het tot 3 maanden duren voordat de epididymitis volledig is verdwenen. In deze gevallen kan de arts ook de noodzaak van een operatie beoordelen, vooral als de epididymitis niet wordt veroorzaakt door een infectie, maar bijvoorbeeld door een verandering in de anatomie van de testikels.
