Hoe rabiës onder controle te houden (bij volwassenen en kinderen)
Terugkerende aanvallen van hondsdolheid, wetenschappelijk bekend als intermitterende explosieve stoornis of zelfs Hulk, het zijn afleveringen waarin de persoon zeer agressief reageert, wat verbaal kan gebeuren, zoals vloeken of door fysiek gedrag, zoals slaan of bijten.
Deze woede-uitbarstingen lijken meestal zonder reden te gebeuren die de intensiteit van de emotionele uitbarsting kunnen rechtvaardigen, maar ze zijn het gevolg van het onvermogen om de eigen impulsen te beheersen..
Het is echter mogelijk om deze aanvallen van rabiës onder controle te houden door middel van psychotherapie en in sommige gevallen door het gebruik van verzachtende medicijnen.
Tips om aanvallen van hondsdolheid onder controle te houden
Afhankelijk van de leeftijd zijn er verschillende strategieën die kunnen worden gebruikt:
1. Bij volwassenen
Bij volwassenen is een van de meest effectieve manieren om een uitbraak van hondsdolheid te voorkomen, gericht op de ademhaling. Men kan dus tot 10 tellen en tijdens die seconden van de gelegenheid gebruik maken om na te denken en op een andere manier over het probleem na te denken, om te voorkomen dat men onmiddellijk agressief wordt. Een andere optie is ook om weg te gaan van de persoon of situatie die de stress veroorzaakt.
Hoewel het belangrijk is om te weten hoe je woede op dit moment kunt beheersen, is het ook raadzaam dat de persoon op de lange termijn aan overmatige woede werkt, om verdere crises te voorkomen. Om dit te doen, omvatten enkele stappen:
Vermijd de opeenstapeling van negatieve gevoelens: in plaats van gevoelens op te slaan zonder te reageren, is het belangrijk om te gaan met negatieve situaties die zich voordoen;
Regelmatige lichaamsbeweging: het is van fundamenteel belang om stress te kunnen kanaliseren, met oefeningen met meer energieontlading als kickboksen of iets meer ontspannend zoals pilates;
Vermijd stressbronnen: als bijvoorbeeld wordt vastgesteld dat er een persoon is die deel uitmaakt van het dagelijks leven en veel irritatie veroorzaakt, moet men proberen bij hem weg te blijven om de kans op een nieuwe uitbraak te verkleinen;
Begrijp wat woede-aanvallen veroorzaakt: dit kan door therapie bij de psycholoog, maar ook door reflectie op alledaagse momenten. Enkele van de meest voorkomende situaties zijn vastzitten in het verkeer of beledigd worden.
De moeilijkheid om impulsen te beheersen kan worden gekoppeld aan de angst om door anderen te worden beoordeeld of aan de vraag naar het gedrag van anderen.
Als je denkt dat het explosieve humeur schadelijk is voor interpersoonlijke relaties, is het belangrijk om hulp te zoeken bij een professional, zoals de psycholoog.
2. Bij het kind
In het geval van kinderen is het belangrijk om te beseffen dat de agressieve uitbarsting meestal te wijten is aan het onvermogen om met frustratie om te gaan, omdat het een nieuw gevoel is. Dus om de directe effecten van deze uitbraken, ook wel driftbuien genoemd, te minimaliseren, moet men proberen het kind af te leiden, bijvoorbeeld door hem uit de stressvolle omgeving te halen of een nieuw spel voor te stellen.
Soms kan het ook belangrijk zijn om een knuffel te geven, omdat deze handeling de negatieve emoties die het kind op dit moment ervaart, kan beheersen. Het is echter noodzakelijk om met het kind samen te werken om toekomstige uitbraken te voorkomen, en sommige strategieën omvatten:
Zeg nee: het is belangrijk om de verlangens van het kind te ontkennen, zodat hij leert dat wat u wilt niet altijd wordt bereikt. Als er een uitbraak van agressie is, kan het kind niet krijgen wat hij wil, anders leert hij dat wanneer hij iets wil, hij zo moet handelen.
Wees een voorbeeld: het kind absorbeert zijn omgeving. Dus als ze merkt dat haar familie agressief is, zal ze dat ook zijn. Daarom is het essentieel om consistent te zijn en de modellen te volgen die we proberen te leren.
Een klimaat van vertrouwen creëren: zodat het kind zich veilig voelt om los te laten wat het voelt. Op deze momenten is het belangrijk om uit te leggen dat het normaal is om verdrietig of overstuur te zijn, maar dat het niet correct is om te slaan, bijten of ander agressief gedrag te vertonen.
Wanneer het om het kind gaat, is het raadzaam om een taal te gebruiken die geschikt is voor de leeftijd en om te buigen naar de lengte van het kind, zodat de spraak kort, eenvoudig en duidelijk blijft, omdat jonge kinderen zich niet lang kunnen concentreren..
Wanneer agressie kan worden gerelateerd aan een typisch stadium van de ontwikkeling van kinderen of wanneer bovenstaande strategieën helpen, hoeft u zich doorgaans geen zorgen te maken. Als u echter merkt dat het kind frustratie niet aankan, zichzelf of anderen pijn doet, kan het nodig zijn om een evaluatie door een psycholoog te vragen..
Hoe de behandeling wordt gedaan
Wanneer woede niet op een gezonde manier kan worden uitgedrukt, kunnen er verschillende langetermijnproblemen ontstaan, zoals depressie, angst, slaapproblemen of zelfs het aannemen van verslavend gedrag, zoals drugs of alcohol.
Daarom wordt aanbevolen om een psycholoog te raadplegen, die normaal gesproken cognitieve gedragstherapie gebruikt om de redenen achter de uitbarstingen van woede te helpen begrijpen. Daarom is het belangrijk om je bewust te worden van wat er vóór een uitbraak gebeurt, zodat er strategieën kunnen worden ontwikkeld om beter met je agressieve impulsen om te gaan..
Uitbraken zijn ook vaak het gevolg van een opeenstapeling van negatieve situaties die in het verleden niet zijn opgelost, maar die zich manifesteren als ongepaste ongepaste reacties op een bepaalde situatie als een belediging, die mogelijk niet eens verband houdt.
Echter, na overleg met de psycholoog als hij van mening is dat het na evaluatie noodzakelijk is om zijn toevlucht te nemen tot het gebruik van medicatie om de stemming onder controle te houden, zal hij verwijzen naar een psychiater.
