6 examens om de groet van de Tireides te evalueren

Om de ziekten die de schildklier aantasten te identificeren, kan de arts verschillende tests aanvragen om de grootte van de klier, de aanwezigheid van tumoren en de werking van de schildklier te evalueren. Daarom kan de arts aanbevelen het aantal hormonen te meten die direct verband houden met de schildklierfunctie, zoals TSH, T4-vrij en T3, evenals beeldvormende tests om te controleren op de aanwezigheid van knobbeltjes.. 

Er kunnen echter ook meer specifieke tests worden aangevraagd, zoals gammagrafie, biopsie of antilichaamtesten die door de endocrinoloog kunnen worden aanbevolen bij het onderzoeken van bepaalde ziekten zoals bijvoorbeeld thyroiditis of tumoren in deze klier. Zie de symptomen die op schildklierproblemen kunnen duiden.

De meest gevraagde voorbeelden om de schildklier te evalueren zijn:

1. Schildklierprofiel

Deze bloedtest toont het hormonale hormoon dat de werking van de schildklierfunctie verandert en wordt door de arts aangegeven als richtlijn voor het detecteren en evalueren van hyperhypothyreoïdie..

De referentiewaarden kunnen variëren afhankelijk van de leeftijd van de persoon, als het laboratorium dat het examen heeft uitgevoerd in verlegenheid wordt gebracht, zodat de normale waarden kunnen zijn:

Na het identificeren van de verandering in de schildklierfunctie, zal de arts beoordelen of het nodig is om andere tests aan te vragen die de oorzaak van deze veranderingen helpen identificeren, zoals een echografie die het aantal antilichamen meet.. 

Volgens de mogelijke resultaten van het TSH-examen.

2. Antilichaammeting

De bloedtest kan ook worden gebruikt om antilichamen tegen de schildklier te meten, die door het lichaam kunnen worden geproduceerd bij sommige auto-immuunziekten zoals Hashimoto's thyroïditis of de ziekte van Graves. De opdrachtgevers zijn:

• Antiperoxidase-antilichaam (anti-TPO): aanwezig in de meeste gevallen van thyroïditis van Hashimoto, een ziekte die celbeschadiging en geleidelijk verlies van de schildklierfunctie veroorzaakt. Hij weet meer over hoe en hoe deze auto-immuunziekte moet worden behandeld;
• Antiglobuline-antilichaam (anti-Tg): het is aanwezig in veel gevallen van thyroïditis van Hashimoto, maar het wordt ook aangetroffen bij mensen zonder enige vorm van verandering van de schildklier, daarom is de detectie ervan altijd een indicatie dat het de ziekte zal ontwikkelen;
• Anti-TSH-receptorantilichaam (anti-Trab): hij kan aanwezig zijn bij hyperthyreoïdie, voornamelijk veroorzaakt door Nursing de Graves. Hoe behandel je deze ziekte?.

Auto-antilichamen van de schildklier mogen alleen door de arts worden aangevraagd in het geval dat schildklierhormonen worden veranderd of in gevallen waarin het bestaan ​​van een schildklieraandoening wordt vermoed, om de oorsprong te helpen verduidelijken.

3. Echografie van de schildklier 

Echografie van de schildklier wordt uitgevoerd om de grootte van de klier en de aanwezigheid van veranderingen zoals cysten, tumoren, struma of knobbeltjes te evalueren. Hoewel dit onderzoek u niet kan informeren over een kankerlaesie, is het zeer nuttig om de kenmerken ervan te detecteren en de punctie van knobbeltjes of cysten te begeleiden om de diagnose te helpen.

4. Schildklier gammagraphy

Gammagraphy is een onderzoek dat een kleine hoeveelheid radioactief jodium en een speciale camera gebruikt om een ​​beeld van de schildklier te verkrijgen en het activiteitsniveau van een knooppunt te identificeren. 

Het is vooral aangewezen om knobbeltjes te onderzoeken die indicatief zijn voor kanker, wanneer hyperthyreoïdie wordt veroorzaakt door een hormoonafscheidende knobbel, ook wel een hete knobbel genoemd die hyperfunctioneert.. 

5. Zelfonderzoek van de schildklier

Zelfonderzoek van de schildklier kan worden gebruikt om de aanwezigheid van ontbrekende cysten of knobbeltjes in de klier te identificeren, wat belangrijk is om eventuele veranderingen vroegtijdig op te sporen en complicaties door ziekten te voorkomen, en moet voornamelijk worden uitgevoerd door vrouwen ouder dan 35 jaar. met familiegeschiedenis van schildklierproblemen. 

Volg hiervoor de volgende stappen: 

• Vers voor een espejo en identificeer de schildklier, die zich onder het hoofd van Adán bevindt;
• Kantel een beetje naar achteren om de beste regio bloot te leggen;
• Drink een slok water;
• Observeer de beweging van de schildklier en identificeer of er een prominente plaats is in de asymmetrie.

In het geval dat u veranderingen in de schildklier opmerkt, is het belangrijk om een ​​endocrinoloog of huisarts te raadplegen om de volledige evaluatie te voltooien door middel van tests die de verwijdering van een verandering in deze klier kunnen bevestigen.. 

6. Schildklierbiopsie

De biopsie, ook wel een punctie genoemd, wordt uitgevoerd om vast te stellen of de knobbel in de schildklier goedaardig of kwaadaardig is. Tijdens het onderzoek brengt de arts een dun water in de richting van de knobbel en verwijdert een kleine hoeveelheid van de vloeistof die het vormt, zodat het in het laboratorium kan worden beoordeeld. 

Schildklierbiopsie kan leiden tot pijn of ongemak, omdat dit onderzoek niet onder narcose is uitgevoerd en de arts het tijdens het onderzoek kan verplaatsen om te proberen de monsters uit verschillende delen van de knobbel te verwijderen of om een ​​grotere hoeveelheid vloeistof op te zuigen . Het examen is snel en duurt ongeveer 10 minuten, daarna moet de persoon een paar uur bij een katoenen kussen blijven in plaats van inbrengen.

Wanneer het nodig is om schildkliertesten uit te voeren 

Deze tests moeten in de volgende gevallen worden uitgevoerd:

• Na 35 jaar (met TSH-medicatie om de 5 jaar) voordat er symptomen zijn van schildklierveranderingen;
• Vrouwen embarazada wat desean embaraza;
• Wanneer knobbeltjes of veranderingen werden waargenomen tijdens het zelfonderzoek van het medisch onderzoek van de schildklier;
• Na het hacken van straling in het hoofd of hoofd om de kanker te behandelen;
• tijdens behandeling met medicatie, amiodaron of het cytokine dat de schildklierfunctie zou kunnen verstoren.

Het type onderzoek dat moet worden uitgevoerd, moet door de arts worden aangegeven op basis van wat u wilt evalueren en de belangrijkste sospecha's voor elk geval.